فعال سیاسی اصلاح طلب گفت: یکی از مشکلات دولت قبل عدم هماهنگی در تصمیمسازیهای کلان بود. به طور مثال در حوزه برجام نتوانستند به توافق کلی برسند و در نهایت نمیدانستند باید چه کاری انجام دهند تا برجام به سامان برسد که منافع ملی ایران را تامین کند و به همین علت دولت قبل گفت، چون بین قوا اختلاف نظر وجود داشت به جمع بندینرسیدند.
به گزارش ایلنا، محمدصادق جوادیحصار فعال سیاسی اصلاحطلب، در پاسخ به این سوال که با توجه به فرارسیدن سالگرد تنفیذ حکم حجت الاسلام ابراهیم رئیسی به عنوان رئیس دولت سیزدهم با توجه به وعدههایی که او در ایام انتخابات مطرح کرد، عملکرد یک ساله او را چه طور ارزیابی میکنید، گفت: آنگونه که آمار و ارقام، واکنشهای اجتماعی، داوری داوران بی طرف و سکوت معنادار طرفداران آقای رئیسی نشان میدهد، دولت آقای رئیسی در تحقق وعدههای انتخاباتی ممکن است در بخشهایی توفیقی به دست آورده باشد، اما در بخشهای مختلف نیز ناکام بوده است.
وی افزود: به طور مثال زمانی که آقای رئیسی به ساختمان بورس رفت در آنجا گفت که دولت باید دست خود را جیب بورس بیرون کشیده و بورس را تقویت کند، اما متاسفانه در یک سال گذشته بیشترین دخالت دولتی در سازمان بورس اتفاق افتاده است. یا در جایی گفتند باید تورم مهار شود، اما این اتفاق نیفتاده و شاهد افزایش افسار گسیختهای هستیم. مورد دیگر درباره افزایش قیمتها و قول ساخت یک میلیون مسکن در سال بود که تا به امروز عملیاتی نشده است. در مسئله سیاست خارجی گفتند ما مسئله برجام را به معیشت مردم گره نمیزنیم، اما امروز برجام با تنفس مردم گره خورده و به حدی شرایط سخت شده که صدای برخی دولتیها هم درآمده است.
جوادیحصار تصریح کرد: در برخی موارد نیز موفقیتهایی دیده شده است و اینکه گشایشهایی بین اقمار روسیه و ایران اتفاق افتاده که امروز در مرحله امضای پروتکل است. در بعضی قسمتها گشایشهای سیاسی و اقتصادی بین ایران با کشورهای ترکمنستان، قزاقستان و تاجیکستان اتفاق افتاده و گام بلندی برای افزایش صادرات و واردات ایجاده شده است.
جوادیحصار در پاسخ به این سوال که برخی از رسانههای حامی دولت میزان رضایت اجتماعی از دولت سیزدهم را بالا قلمداد کردند دولت تا چه میزان توانسته در طول یک سال گذشته سرمایه اجتماعی تولید کند، گفت: اگر بخواهیم سرمایه اجتماعی را اطمینان، رضایت، آرامش اجتماعی، خشنودی شهروندان در حوزههای مختلف رفاهی، سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی در نظر بگیریم به دلیل نبود آمار، نمیتوانیم به آن استناد کنیم.
وی تصریح کرد: به طور مثال وقتی میزان مهاجرت نخبگان در این یک سال افزایش یافته یعنی گلایه عمومی، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی و فرهنگی دارد. آمار خروج سرمایه از کشور نیز کم نشده است به طوری که در طول یک سال گذشته حدود ۹ میلیارد دلار سرمایه از کشور خارج شده و امکان سرمایهگذاری جدید و مطلوب در کشور وجود ندارد و از طرف دیگر نارضایتی و دو قطبی سازی جای روابط گذشته را گرفته است. تخلفات در برخی دستگاهها، به صورت آشکار عادی تلقی شده و وقتی این تخلفات کنار هم قرار بگیرند حکایت از این دارد که دولت در تحقق وعدههای خود خیلی موفق نبوده است.
جوادی حصار در پاسخ به این سوال که چالشهای دولت در سالهای باقی مانده چه خواهد بود و چه راهکاری برای حل این چالشها وجود دارد، گفت: یکی از مهمترین چالشهای دولت، شکاف دولت و ملت است. قبلا هم شکاف دولت و مردم بوده، اما این روزها فاصله بیشتر و به تظاهر کشیده شده است.
وی افزود: اقداماتی که دولت و مجلس برای محدودسازیهای اجتماعی در عرصه فرهنگی، هنری و به ویژه فضای مجازی انجام میدهند، همه حکایت از این دارد که دولت به این جمعبندی رسیده که اعتماد اکثریت را از دست داده و جز کنترل و بازدارندگی چارهای ندارد.
جوادیحصار در پاسخ به این سوال که دولت سیزدهم وقتی بر سر کارآمد مشکلاتی که بر سر کار بود را به دولت قبل ارجاع میداد از نظر شما چقدر از مشکلات دولت قبل در فعالیت دولت فعلی تاثیرگذار بوده است، گفت: نمیتوانیم بگوییم مشکلات تاثیر نداشته است. اگر مشکل بوده قطعا به دولت قبل منتقل شده مگر آنکه دولت بعدی بتواند آن مشکلات را حل کند. یکی از مشکلات دولت قبل عدم هماهنگی در تصمیمسازیهای کلان بود. به طور مثال در حوزه برجام نتوانستند به توافق کلی برسند و در نهایت نمیدانستند باید چه کاری انجام دهند تا برجام به سامان برسد که منافع ملی ایران را تامین کند و به همین علت دولت قبل گفت، چون بین قوا اختلاف نظر وجود داشت به جمعبندی نرسیدند.
وی تصریح کرد: امروز که هر سه قوه یکدست هستند باز مشاهده میشود که برجام به نتیجه نمیرسد؛ بنابراین معلوم میشود که عدم هماهنگی به قوت خود باقی مانده و این دولت نتوانسته علیرغم یکدستسازی گستردهای که انجام داده عدم هماهنگی را از بین ببرد و آن را به نتیجه برساند. بالاخره برخی مراکز قدرت در کشور به شکلی تاثیرگذارند که اجازه ندهند تا دولت بر سر منافع ملی به تصمیم واحد برسد. یا به معنای دیگر یکی از مشکلاتی که از دولت قبل به این دولت ارث رسیده این است که توقع میرفت که با تغییر صورت وضعیت، تغییر وضعیت هم حاصل شود یعنی اختلاف نظر بین سه قوه که باعث ناهماهنگی در تصمیمگیری بود با یکدست کردن آن قوا این ناهماهنگی از بین برود. وقتی این ناهماهنگی به قوت خود باقی است یعنی آن اختلافات نیز به قوت خود باقی است.
جوادیحصار در پاسخ به این سوال که از کابینه دولت سیزدهم وزیر کار استعفا داده و مجلس نیز چندین وزیر را در نوبت استیضاح و سوال قرار داده است با این وضعیت چقدر امکان دارد حداقل تا سال آینده ترکیب کابینه شاهد تغییرات باشد، گفت: انجام تغییرات بعید نیست و در عالم سیاست هیچ چیز غیرممکنی وجود ندارد و همه چیز ممکن است رخ دهد. اما اینکه کدام وزیر در معرض تغییر قرار گیرد با توجه به شرایط و اخطارهایی که تا به حال داده شده است، وزرای صمت، کشاورزی و آموزش و پرورش میتوانند در این جایگاه قرار بگیرند.
وی در ادامه افزود: همچنین اگر در حوزه مسائل برجامی و مناقشات منطقهای اتفاق تعیینکنندهای رخ ندهد، مشکلات حل نشود شاهد تغییرات در وزارت خارجه خواهیم بود که اگر این تغییر به شخص وزیر منتهی نشود ممکن است تغییراتی در سیاستها و راهبردهای وزارت خارجه اتفاق بیافتد.