وزن هر دست بهطور میانگین ۴۰۰ گرم است. این وزن برای ما محسوس نیست، اما جالب اینجاست که افرادی که دستهای مصنوعی دارند وزن آنها را بسیار بیشتر از دستهای واقعی میدانند. با این که آنها بسیار سبکتر از دستهای واقعی هستند.
با پدیده «بیوزنی زمینی» آشنا شوید.
به گزارش دیجیاتو، شاید شما زیاد به وزن دستهای خود فکر نمیکنید. اما اگر این کار را بکنید، احتمالاً حدستان اشتباه خواهد بود. در پژوهشی کوچک، پژوهشگران از افرادی خواستند تا وزن دستهای خود را با وزنههای مخالف مقایسه کنند. آنها دریافتند که انسانها عموماً وزن دست خود را تا ۴۹ درصد کمتر درنظر میگیرند.
وزن هر دست بهطور میانگین ۴۰۰ گرم است. این وزن برای ما محسوس نیست، اما جالب اینجاست که افرادی که دستهای مصنوعی دارند وزن آنها را بسیار بیشتر از دستهای واقعی میدانند. با این که آنها بسیار سبکتر از دستهای واقعی هستند.
اهمیت این پژوهش در این است که بینشهای جدیدی برای فهم چگونگی درک وزن بدن در مغز ارائه میدهد. دستکم گرفتن وزن بدن ما چیزی است که پژوهشگران این مطالعه آن را «بیوزنی زمینی» نامیدهاند. پژوهشگران دانشگاه بیرکبک لندن عقیده دارند که میتوان این احساس بیوزنی را با دقت بالایی محاسبه کرد.
در بدن ما هیچ سیگنال حسی مخصوصی برای درک وزن خودمان وجود ندارد. همچنین پژوهشهای گذشته عمدتاً روی جنبههای اجتماعی و پزشکی درک وزن افراد تمرکز داشتهاند، نه روی عوامل بنیادی آن.
درک وزن دست
برای کسب بینش بیشتر، دانشمندان از ۲۰ فرد بالغ خواستند روی یک صندلی بنشینند و دستهای خود را روی دستههای آن قرار دهند. آنها دستها را پوشاندند تا دیده نشوند. دستهها به گونهای بودند که دست چپ افراد آویزان میشد.
سپس پژوهشگران وزنههایی از ۱۰۰ تا ۶۰۰ گرم به مچ دست چپ آنها اضافه کردند. از افراد خواسته شد تا در هر مرحله وزن دست را با وزن وزنهها مقایسه کنند. بهطور میانگین، آنها وزن دست خود را ۴۹٫۴ درصد کمتر تخمین میزدند.
از آنجایی که احساس وزن بدن با خستگی ارتباط دارد، دانشمندان از شرکتکنندگان آزمایش خواستند تا با فشردن یک دستگاه تقویت مشت به مدت ۱۰ دقیقه دست خود را خسته کنند.
بهطرزی جالب، وقتی دست خسته بود، شرکتکنندگان وزن آن را تنها ۲۹ درصد کمتر از وزن واقعی تخمین زدند. یعنی خستگی دست آن را در مغز سنگینتر جلوه میدهد.
پژوهشگران تخمین میزنند که درک وزن میتواند پدیدهای باشد که ما را به حرکت تشویق میکند. مغز میتواند به تشویق یا ممانعت از فعالیت فیزیکی بپردازد. به این ترتیب که وقتی بدن سبک بهنظر میرسد فعالیتها نیاز به تلاش کم دارند و وقتی بدن سنگین است، نیاز به تلاش بیشتر میشود.
این اولین باری است که دانشمندان بررسی کردهاند مغز بخشهای بدن را بهعنوان اشیاء مبسوط فضایی چگونه درک میکند. نتیجه میتواند بینشهایی برای فهم اختلالات مربوط به وزن بدن، نظیر بیاشتهایی عصبی و چاقی، در بر داشته باشد.