طارمی تنها بازیکن این روزهای فوتبال ایران است که همچنان در یکی از پنج لیگ معتبر اروپایی بازی می‌کند و می‌تواند نام فوتبال ایران را در آن سطح همچنان زنده نگه دارد. حال اگر قرار باشد در برای او روی همین پاشنه فعلی بچرخد، مشخص است که او هم به‌زودی مجبور به ترک چنین سطحی می‌شود و آن وقت یافتن جایگزین ایرانی برایش حسابی دشوار خواهد شد
مهدی طارمی، ستاره بوشهری فوتبال ایران، حال‌و‌روز چندان خوبی را در فوتبال ایتالیا و باشگاه اینتر سپری نمی‌کند. او که پس از درخشش در باشگاه پورتو و حضور در جمع برترین گل‌زنان لیگ پرتغال، با هزار امید و آرزو راهی ایتالیا شد تا در یکی از پرافتخارترین باشگاه‌های این کشور به میدان برود، حالا در انجام کاری که پیش از این در آن تخصص ویژه‌ای داشت، یعنی گل‌زنی، بازمانده است. طارمی همین دو شب پیش دوباره در ترکیب فیکس تیم اینتر برای رقابت در لیگ قهرمانان اروپا قرار گرفت و در ششمین بازی این تیم در این لیگ به مصاف بایر لورکوزن رفتند که باز هم توفیقی در گل‌زنی نداشت. او در این بازی در دقایق پایانی هم تعویض شد تا اینتر سرانجام با یک گل بازی را واگذار کند.
عملکرد طارمی که از ابتدای حضورش در ایتالیا همواره سوژه داغی برای رسانه‌های این کشور بوده، حالا خبرساز شده و به‌تازگی رسانه‌های ایتالیایی هم با نوشتن گزارش‌های نه‌چندان دلگرم‌کننده، رفته‌رفته این مهاجم ایرانی را نشانه رفته‌اند. اوضاع در سری‌آ ایتالیا که اصلا تعریفی ندارد؛ در ۱۴ مسابقه اینتر در فصل جدید سری‌آ، طارمی در ۱۰ مسابقه حدود ۲۳۲ دقیقه فرصت بازی به دست آورده که هنوز نتوانسته گلی به ثمر برساند و تنها تأثیرگذاری مثبت او در هفته دوم مقابل لچه بود که توانست گل اول تیمش را بسازد. در لیگ قهرمانان اروپا ولی شرایط برای طارمی دست‌کم به لحاظ فرصت بازی مهیا‌تر بود ولی با توجه به میزان دقایقی که او بازی کرده و اثرگذاری روی روند اینتر، در این بخش هم رفته‌رفته شرایط برای مهاجم تیم ملی ایران از دایره تناسب خارج شده و انتقاداتی را در پی داشته است.
طارمی که پای ثابت ترکیب اینتر در فصل جدید لیگ قهرمانان اروپاست، بعد از نمایش خوب، اما بدون گلی که مقابل منچسترسیتی داشت، توانست در دوئل با ستاره سرخ بلگراد نگاه‌ها را متوجه خود کند؛ به‌طوری‌که یک گل زد و دو گل هم برای تیمش ساخت تا عملکردی درخشان را از خود به جای گذاشته باشد. با وجود این، درخشش برابر ستاره سرخ بلگراد مانند یک جرقه کوچک بود؛ چراکه بعد از آن مسابقه، دیگر طارمی در رقابت‌های اروپایی هم نتوانست بدرخشد و در چهار بازی پیاپی مقابل یانگ‌بویز، آرسنال، لایپزیش و بایرلورکوزن ناکام در گل‌زنی یا حتی گل‌سازی بود تا از آخرین باری که موفق به گشودن دروازه رقبا شده، بیش از ۷۰ روز بگذرد.
حالا با توجه به چنین شرایطی، دیگر رسانه‌های ایتالیایی بی‌پرواتر از گذشته از عملکرد مهدی طارمی انتقاد می‌کنند و بدیهی است که ادامه چنین روندی، نه می‌تواند به سود مهدی طارمی باشد و نه در سطحی بالاتر، به‌نفع فوتبال ایران. دلیلش ساده است: طارمی تنها بازیکن این روزهای فوتبال ایران است که همچنان در یکی از پنج لیگ معتبر اروپایی بازی می‌کند و می‌تواند نام فوتبال ایران را در آن سطح همچنان زنده نگه دارد. حال اگر قرار باشد در برای او روی همین پاشنه فعلی بچرخد، مشخص است که او هم به‌زودی مجبور به ترک چنین سطحی می‌شود و آن وقت یافتن جایگزین ایرانی برایش حسابی دشوار خواهد شد.
فوتبال ایران اگرچه این روز‌ها لژیونر‌های متعددی دارد ولی هیچ‌کدام از آنها در لیگ و باشگاه معتبری حضور ندارند. از همه بدتر اینکه پدیده‌ای هم در سال‌های اخیر معرفی نشده که بتوان امید داشت به این زودی جای مهدی طارمی را در سطح اول فوتبال اروپا بگیرد. همین دو نکته برای به صدا درآمدن زنگ خطر برای فوتبال ایران کافی است. فوتبالی که حالا ستاره‌هایش حضور در امارات و قطر را ایدئال می‌دانند و پدیده‌هایش سقف آرزو را بازی در لیگ روسیه و بلژیک می‌دانند. مرور وضعیت تعدادی از لژیونر‌های کنونی ایران این موضوع را بیشتر برجسته خواهد کرد. علیرضا جهانبخش بعد از کلی دست‌دست‌کردن سرانجام هیرنفین در لیگ هلند را انتخاب کرد تا همچنان در سطح دوم فوتبال اروپا مشغول باشد.
مهدی قایدی، شهریار مغانلو، سامان قدوس، سعید عزت‌اللهی، سردار آزمون، احمد نوراللهی و محمدرضا آزادی، این روز‌ها در امارات حضور دارند. انتخاب شگفت‌انگیز سردار آزمون برای حضور در این لیگ و شمار زیاد ملی‌پوشان ایرانی در امارات به‌خوبی نشان می‌دهد سطح فوتبال ملی در آینده چه تأثیری خواهد پذیرفت. امید ابراهیمی هم اگرچه از فوتبال ملی خداحافظی کرده ولی این روز‌ها یکی از نمایندگان ایرانی حاضر در لیگ قطر به شمار می‌رود.
شاید جذاب‌ترین انتخاب‌ها برای فوتبال ایران همچنان لیگ برتر روسیه است؛ لیگی که سردار آزمون درخشش را از آنجا شروع کرد و سپس به سطح اول فوتبال ایران رسید. در این لیگ چند ستاره ارزشمند فوتبال ایران که به لحاظ سن‌و‌سال می‌توانند آینده تیم ملی باشند، حضور دارند. محمد قربانی، سعید سحرخیزان، محمد محبی و محمدجواد حسین‌نژاد در این دایره می‌گنجند. بازیکنانی که اگرچه آینده‌دار هستند ولی هیچ‌کدام تا‌به‌الان نشان نداده‌اند که توانایی تبدیل‌شدن به مهدی طارمی شدن یا سردار آزمون را به لحاظ حضور در سطحی بالاتر از فوتبال خواهند داشت.
صادق محرمی در کرواسی و اللهیار صیادمنش در بلژیک هم دیگر لژیونر‌هایی هستند که مشخصا نمی‌توان از لیگ آنها به عنوان لیگ بالایی یاد کرد. ایران حتی در لیگ ژاپن هم لژیونر دارد که این یکی مربوط به شهاب زاهدی است. مهاجمی که حتی در صورت پیداکردن فرصت هم باز از نشان‌دادن توانایی بالا عاجز ماند. جمع پا به سن گذاشته‌های تیم ملی را هم که می‌توان در یونان پیدا کرد؛ احسان حاجی‌صفی هم در این لیگ توپ می‌زند. علی کریمی و مجید حسینی هم که با حضور در لیگ ترکیه رفته‌رفته از تیم ملی فاصله گرفتند. علی قلی‌زاده در لهستان و امیر عابدزاده در دسته دوم فوتبال اسپانیا نیز، باقی‌مانده لژیونر‌های ایران هستند که مشخصا برای رسیدن به سطحی بالاتر، راه زیادی در پیش خواهند داشت.
