«نمی دانم چرا عده‌ای تاب تحمل شادی جامعه را ندارند. چرا دست از سر فیلترینگ و طرح‌های عجیب نگران کننده بر نمی‌دارند؟ همین پارسال، پیرارسال بود که در تلاش برای تهی کردن یلدا از هویت و ماهیت خود با نوعی لجبازی و کج‌سلیقگی، می‌خواستند نام «روز ترویج مهمانی و پیوند با خویشان» را به جای یلدا بنشانند!»
دستیار اجتماعی رئیس‌جمهور در یادداشتی نوشت: در آستانه‌ی یلدا، تفالی به نیت فرزندان سرزمین‌مان به حافظ زدم. ویدیوی این پست و تصویر بعد از آن، همان فال موصوف است.
علی ربیعی، دستیار اجتماعی رئیس‌جمهور، با انتشار فیلمی از خواندن اشعار حافظ، نوشت: در آستانه‌ی یلدا، تفالی به نیت فرزندان سرزمین‌مان به حافظ زدم. ویدیوی این پست و تصویر بعد از آن، همان فال موصوف است.
متن این یادداشت به شرح زیر است؛
آنچه ایران را در کش‌وقوس‌های تاریخی و ناکامی‌ها و شکست‌ها، نهایتا پیروز و ماندگار نگه داشته، ریشه‌های قوی فرهنگی و تمدنی است که سبب تمایز ایران از دیگر اقوام و ملل شده است.
حکمت نهفته در هر آیین باستانی تمدن ایرانی، تامل برانگیز است. یلدا، آیین نویددهنده نور و روشنایی از پس تیرگی بلندمدت شبی سرد و طولانی است که مسیر برون رفت از تیرگی را با همدلی، با هم‌بودگی و به جشن نشستن در کنار یاران و خانواده نشان می‌دهد.
در پی این شب فردا روز، با طلوع آفتاب تولدی دیگر رقم می‌خورد و روشنایی‌هایی بلندتری را به تماشا می‌نشینیم. از دل این کهن فرهنگ، یلدا نمادی است بر امید به آینده و گشودن افق‌های تازه برای ایران و ایرانیان.
بی‌تردید، آنچه که در این برهه از زمان _که شاهد شکاف‌های نگران کننده در جامعه هستیم _ نیازمند استفاده از هر فرصتی برای نزدیک کردن ایرانیان، عمق دادن به پیوندهای تاریخی و تقویت عناصر هویتی هستیم. با دست کشیدن از مهندسی کردن مناسبت‌های فرهنگی و تقویت سنت‌های موجود، می‌توان در روزهایی که نظرسنجی‌ها، عموما حاکی از کاهش شادی و نشاط است، این ضعف دیگر جامعه ایران امروز را نیز پوشش داده و ایرانی شاداب بسازیم.
نمی‌دانم چرا عده‌ای تاب تحمل شادی جامعه را ندارند. چرا دست از سر فیلترینگ و طرح‌های عجیب نگران کننده بر نمی‌دارند؟! همین پارسال، پیرارسال بود که در تلاش برای تهی کردن یلدا از هویت و ماهیت خود با نوعی لجبازی و کج‌سلیقگی، می‌خواستند نام «روز ترویج مهمانی و پیوند با خویشان» را به جای یلدا بنشانند!
یلدا از آن دسته آیین‌های هویت ساز فرهنگی است که در عین مقوم کردن پیوندهای خویشاوندی و دوستانه، ترویج دهنده خیرجمعی و یاری‌رسانی نیکوکارانه نیز هست. شبی که می‌توان با شاد کردن آن‌ها که سرپناهی گرم و یا توانی برای فراهم کردن بساط شادی ندارند، می‌توان حال خود و جامعه را خوب کرد.
