ستون طنز «عینک دودی»؛ سنگ پای دیپلماتیک

فرارو – محسن صالحی‌خواه؛ سنگ پا یکی از استراتژیک‌ترین کالاهای مورد استفاده ما ایرانی‌هاست. مهم نیست شما در جوادیه زندگی کنید یا در زعفرانیه بچه محل ما باشید. در حمام همه ما، چه کنار شامپو تخم‌مرغی‌های جنوبشهر چه کنار شامپوهای گران‌قیمت ما در آن بالاها، همیشه سنگ پا پیدا می‌شود. تورم حتی روی قیمت سنگ پا هم تاثیر گذاشته. می‌گویند هر قبضه سنگ پای اعلا، الان چیزی حدود ۳۰ هزار تومان، اندکی کمتر از فیفتی سنت قیمت دارد.  

در میان لوازم مورد استفاده در حمام، اگر سفیدآب را فاکتور بگیریم، فقط سنگ پاست که راه خودش را به فرهنگ و ادبیات ما باز کرده. درباره ژیلت، شامپو، لیف، صابون، فیس‌واش، افترشیو، کیسه و حوله ضرب‌المثل شنیده‌اید؟ خیر! ولی سنگ پا ضرب‌المثل مخصوص به خود را دارد. آنجایی که می‌گوید: «رو که نیست! سنگ پای قزوینه!»

مثل این جماعت تندروی داخلی، برجام، قطعنامه‌های فصل هفتی و اسنپ بک، مثل سنگ پای قزوین است. آن‌هایی که برجام را خوب یا بد توانستند به دست بیاورند خائنند، آن‌هایی که ما را در این چاه انداختند، قهرمان! هر چه نداشته باشند، رو دارند. اوووووووف از این رو داشتن!

ماجرا چیست؟ برجام کار نکرد. مرد. ترامپ آن را کشت. اروپایی‌ها هم آن مثله کردند. اگر برجام کار می‌کرد و بسیاری اتفاقات نمی‌افتاد، اکتبر ۲۰۲۵ قطعنامه‌های فصل هفتی ایران هم از حالت تعلیق در می‌آمد و بی‌اثر می‌شد. با توجه به این که احتمالاً چین و روسیه الان بر خلاف دهه هشتاد به قطعنامه‌های تحریمی فصل هفتی رای مثبت نمی‌دهند، دیگر استکبار غربی نمی‌توانست ما را به عنوان تهدیدی علیه صلح و امنیت بین‌الملل معرفی و علیه‌مان تحریم‌های سازمان ملل را اعمال کند. چون برادران روس‌تبار و چشم‌کشیده‌های چینی، اگر قطعنامه‌ای می‌آمد احتمالاً وتو می‌کردند. اما بالاخره ما در این شرایط بودیم. برجام هر چه بود، دست گل عزیزان را ۱۰ سال عقب‌ انداخت. ۱۰ سالی که الان دقیقاً به سرش رسیدیم و در ماه‌های پیش رو همه چیز ممکن است.

بهتر نبود چیزی تحت عنوان مکانیسم حل اختلاف در برجام نباشد؟ بچه شدید؟ قطعاً. بهتر نبود که بتوانیم توافق کنیم؟ نه!! اصلا نیازی نداشتیم! داشتیم دور هم ذیل فصل ۷ منشور ملل متحد عشق و حال می‌کردیم. خلاصه که این جماعت نمی‌گویند این دیپلمات‌های خائن با سرکردگی آن ظریفِ خودفروخته ساواکی جاسوس ریش پروفسوری دست‌پرورده جرج سوروس (مثلاً من آن بنده خدا هستم)، چرا برای جمع کردن گندِ پیشین مجبور شدند کار را به این شکل جمع کنند. ناراحتند چرا دست گل‌شان ۱۰ سال عقب افتاد. خیالتان راحت باشد. داریم به دوران طلایی قبل از برجام برمی‌گردیم. پرقدرت و مصمم.