فسیل‌ها فاش کردند
هوا از زمان دایناسورها آلوده بوده است
مطالعه‌ای تازه نشان می‌دهد میزان دی‌اکسید کربن موجود در جو زمین در زمان داینسورها به قدری زیاد بود که اگر انسان‌ها در آن دوران زندگی می‌کردند، احتمالا برای نفس کشیدن به مشکل برمی‌خوردند.
این یافته حاصل پژوهش تیمی از زمین‌شیمی‌دانان و زمین‌شناسان دانشگاه گوتینگن آلمان است که روی دندان‌های فسیل‌شده دایناسورها کار کرده‌اند. آنها با بررسی پودر مینای دندان چندین دایناسور متعلق به مناطق مختلفی از آمریکای شمالی، اروپا و آفریقا، موفق شدند ردپای ایزوتوپ‌های اکسیژن را شناسایی کنند – ایزوتوپ‌هایی که از طریق تنفس این جانوران به مینای دندانشان راه یافته‌اند.
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از نیواطلس، مینای دندان ماده‌ای فوق‌العاده پایدار است و می‌تواند ترکیبات بسیار ظریفی از هوای دوران‌های بسیار دور را در خود حفظ کند. همین ویژگی به پژوهشگران اجازه داد ترکیب جو زمین را تا حدود ۱۵۰ میلیون سال پیش بازسازی کنند.
نتایج این مطالعه نشان می‌دهد سطح دی‌اکسید کربن در دوران کرتاسه به حدود ۷۵۰ بخش در میلیون (ppm) و در دوران ژوراسیک به حدود ۱۲۰۰ ppm رسیده بوده است. برای مقایسه، این عدد در دوران پیشاصنعتی حدود ۳۰۰ ppm و در حال حاضر حدود ۴۳۰ ppm است. سطح بالای CO₂ احتمالاً شرایط سختی برای حیات انسان فراهم می‌کرد.
همچنین، محققان با بررسی ایزوتوپ‌های خاصی در دندان‌های دو دایناسور معروف- تیرانوزوروس رکس و یک دایناسور گردن‌دراز به نام Kaatedocus - به نشانه‌هایی از افزایش ناگهانی دی‌اکسید کربن برخوردند؛ افزایشی که احتمالا ناشی از فوران‌های آتشفشانی بوده است.
یافته‌های این تحقیق همچنین نشان می‌دهد نرخ فتوسنتز گیاهان در دوران مزوزوئیک بیش از دو برابر میزان کنونی آن در سیاره ما بوده است.
تیم پژوهشی قصد دارد از این تکنیک برای بررسی دندان‌های دایناسورهای متعلق به دوران انقراض بزرگ (The Great Dying) – حدود ۲۵۲ میلیون سال پیش – نیز استفاده کند. این انقراض یکی از فاجعه‌بارترین رویدادهای تاریخ زمین بود که طی آن، تقریبا تمام گونه‌های جانوری سیاره نابود شدند. بررسی دندان‌های آن دوران می‌تواند اطلاعات ارزشمندی از تغییرات اقلیمی و زیستی پس از آن دوره را در اختیار دانشمندان قرار دهد.
