پرسپولیس نیاز به تعدیل دارد؛ آقای هاشمیان، رودربایستی را کنار بگذار!

پرسپولیس زودتر از آنچه که حتی هواداران این تیم انتظار داشتند وارد بازار نقل و انتقالات تابستانی شد و توانست در مقطع ابتدایی بازیکنان قابل توجه لیگ را به خدمت بگیرد. رضا درویش برخلاف فصل گذشته که برای جذب بازیکنان مدنظر به دنبال فرار از بحث رضایتنامه بود، اینبار کاملا بی‌مهابا و با هدف تقویت تیم بازیکنان تحت قرارداد را نیز به تور انداخت تا هواداران کاملا به آینده تیم امیدوار باشند.

ناگهان اما ورق برای پرسپولیس برگشت؛ جنگ 12 روزه از یک طرف و ماجرا تغییرات سرمربی از سوی دیگر باعث شد تا این تیم با طلسم عجیبی در نقل و انتقالات مواجه شود. در نهایت اما در اردوی ترکیه این بحث نیز به پایان رسید و آنها با جذب مارکو باکیچ، حسین ابرقویی و در نهایت سرژ اوریه نشان دادند که به دنبال حضوری قدرتمند در فصل آتی هستند.

اما بحث اصلی همچنان ادامه دارد؛ آنها در برخی نقاط با ترافیک و در برخی پست‌ها نیز با ضعف مواجه هستند که در فاصله کوتاه مانده تا شروع لیگ جدید، همچنان شایعات را علیه این تیم افزایش می‌دهد.

موضوع اصلی مربوط به پر بودن لیست این باشگاه است که دست کادرفنی و حتی مدیران باشگاه را برای انتقال جدید بسته است. نکته عجیب‌تر اینکه آنها روی هر بازیکنی که برای خروج از این تیم دست می‌گذارند نیز با هجمه تندی مواجه می‌شوند که باعث می‌شود این بحث خیلی زود به مذاکره برای ادامه همکاری منجر شود!

اولین تجربه وحید هاشمیان به عنوان سرمربی از یک سو و هجمه تندی که همچنان متوجه رضا درویش است و تلاش رقبای او برای دستیابی به صندلی‌اش با در اختیار گرفتن فضای مجازی از سوی دیگر، باعث شده تا هر طرف از ریسک برای فشار بیشتر خودداری کرده و سعی در مماشات در این مقطع داشته باشد.

با این حال کاملا مشخص است که این بحث یکی از بزرگترین و موثرترین تصمیمات مدیریتی و فنی برای فصل آتی محسوب می‌شود. یک تصمیم کاملا حرفه‌ای که البته باید تمامی منافع باشگاه و تیم در آن در نظر گرفته شود و این حس را هم به هوادار ندهد که بر پایه برخی منافع و کدخدامنشی و البته حتی باندبازی‌هاست که نام یکی را جانشین دیگری در بحث خروج کرده است.

پرسپولیس در حال حاضر به طور مثال در پست وینگر نفراتی مثل وحید امیری، امید عالیشاه، اوستون اورونوف، تیوی بیفوما، محمدامین کاظمیان، فرشاد احمدزاده، محمدحسین صادقی، یاسین سلمانی و محمد عمری را در اختیار دارد. 9 بازیکن برای پستی که تنها 2 نفر نیازمند است و در بهترین حالت برای رزرو و بازیکنان آماده هم‌ تراز و جوان آینده‌دار بتوان آن را 6 نفر توصیف کرد و در نظر گرفت.

در پست میانی نیز این تیم میلاد سرلک، محمد خدابنده لو، مارکو باکیچ، سروش رفیعی، علیرضا عنایت زاده و سعید مهری و... دیگر خط پرترافیک پرسپولیس محسوب می‌شود.

با این حال طی روزهای اخیر علیرغم شایعات شدیدی که شکل گرفته بود، بارها این موضوع مسکوت ماند و به سمت دیگری پیش رفت. کاملا مشخص است که این تصمیم اکنون در گرو برخی "منافع"، "باند" و شاید حتی بتوان رودربایسی قرار گرفته است.

طبیعی است که هر باشگاه و تیمی برای ساختار اسکواد خود بنا به تصمیم و سلیقه فنی مربی‌اش به دنبال انتخاب نفرات در پست‌های مختلف باشد اما این موضوع اکنون در پرسپولیس به دردسر بزرگی تبدیل شده است. مطمئنا اگر وحید هاشمیان بخواهد در ابتدای مسیر مربیگری‌ به عنوان نفر اول موفق ظاهر شود، نیازمند این است که تصمیمات قاطع و به دور از احساسی بگیرد. قطعا هاشمیان که بیشتر عمر فوتبالی‌ خود را در خارج از ایران و در فضای ماشینی و سرد و حرفه‌ای آلمان پشت سر گذاشته، بارها در چنین موقعیتی قرار گرفته است. کنار رفتن چند باره او از تیم‌هایی که در آن فعال بود و حتی تصمیمات شخصی مربیان تیم ملی، او را در چنین موقعیت‌های قرار داده است.

هواداران پرسپولیس نیز طی سال‌های اخیر حداقل تصمیمات ناگهانی سرمربیان وقت را برای کنار گذاشتن مهره‌های حتی محبوب و سرشناس و تاثیرگذار را به خاطر دارند. نمونه بارز آن را می‌توان تصمیم برانکو ایوانکوویچ و حتی یحیی گل محمدی برای کنار گذاشتن رامین رضاییان عنوان کرد. رامین بعد از این تصمیمات هم سال‌ها چه در تیم ملی و چه در تیم‌های باشگاهی‌اش جزو نفرات گلزن و تاثیرگذار بود اما همه در آن مقطع قبول کردند این تصمیم شخصی و حتی سلیقه‌ای سرمربی وقت است و با احترام با آن کنار آمدند.

حتی ستاره‌ای مثل سروش رفیعی نیز از گزند این تصمیم شخصی و فنی سرمربی وقت پرسپولیس دور نماند و در جریان اردوی ترکیه از لیست گابریل کالدرون کنار رفت. نمونه‌های دیگر آن کنار رفتن حسین ماهینی و فرشاد احمدزاده در فاصله ساعاتی مانده به پایان نقل و انتقالات بود که شاید می‌توانست آینده و سرنوشت آنها را تحت تاثیر قرار دهد اما یک تصمیم قاطع و بدون احساس از سوی سرمربی وقت پرسپولیس بود.

بازیکنان فوتبال معمولا با جدایی از باشگاه‌های پرطرفدار و محبوبی مثل پرسپولیس و استقلال به سادگی کنار نمی‌آیند و به هر ریسمانی برای ادامه حضور و تمدید همکاری‌شان دست می‌اندازند. با این حال قطعا وحید هاشمیان نیز به خوبی از این نکته آگاه است که کار در جایی به نام پرسپولیس و در جایگاه سرمربی، مستلزم این است که تصمیماتی خشن، بدون احساس و ناگهانی اتخاذ کنی! حتی اگر برخی نفرات کادرفنی و مدیریتی‌ات عواقب مجازی آن را گوشزد کنند!

او هنوز در بیشتر پست‌های تیمش نیازمند جذب نفراتی تاثیرگذار و کارآمد است و باید دید این شرایط به چه سمتی پیش خواهد رفت و آیا هاشمیان تصمیم خوفناک خود را بدون در نظر گرفتن احساسات و اظهارنظر و دخالت دیگران، اعلام خواهد کرد یا خیر.