کارخانه‌های آبجوسازی آلمان در آستانه تعطیلی/ «نسل زد» به الکل علاقه ندارد
طبق آمارها، بین سال‌های ۲۰۲۳ و ۲۰۲۴ حدود ۵۲ کارخانه آبجوسازی در آلمان تعطیل شدند؛ بزرگ‌ترین کاهش در سه دهه گذشته / مصرف سرانه آبجو در آلمان از ۱۲۶ لیتر در سال ۲۰۰۰ به ۸۸ لیتر در سال رسیده است.
یورونیوز در گزارشی نوشت کارخانه‌های آبجوسازی آلمان در آستانه تعطیلی هستند چرا که «نسل زد» به الکل علاقه ندارد.
کارخانه آبجوسازی لانگ-براو در شمال بایرن آلمان که ۱۷۲ سال قدمت دارد و از دو جنگ جهانی و فروپاشی پرده آهنین جان سالم به در برده بود، حالا به دلیل مشکلات مالی ناچار به تعطیلی شده است.
این کارخانه که تا کمتر از نیم ساعت با مرزهای سابق آلمان شرقی فاصله داشت، در سال‌های اخیر با فشار شدید هزینه‌ها مواجه شد. مالکان تابستان گذشته تصمیم گرفتند به دلیل نیاز به ۱۲ میلیون یورو برای نوسازی تجهیزات، فعالیت را متوقف کنند.
"ریچارد هوپ" مدیر این کسب‌وکار خانوادگی که اکنون بر روند تعطیلی نظارت دارد، گفت: «آبجوسازها توان تحمل سختی‌های زیادی را دارند، اما وقتی فروش پایین می‌آید و هزینه‌ها مدام بالا می‌رود، دیگر جایی برای برنامه‌ریزی بلندمدت باقی نمی‌ماند.»
فشار اقتصادی و تغییر ذائقه نسل جوان
لانگ-براو تنها نمونه‌ای از صدها آبجوساز آلمانی است که با فشارهای مالی روبه‌رو هستند. تورم، افزایش قیمت انرژی و کاهش مصرف، صنعت آبجوسازی را با بحرانی جدی مواجه کرده است.
در کنار این عوامل، یک تحول فرهنگی نیز به نگرانی‌ها دامن زده است: نسل Z در آلمان و بسیاری از کشورهای غربی تمایل کمتری به مصرف الکل دارد. برای بسیاری از جوانانی که بین سال‌های ۱۹۹۷ تا ۲۰۱۲ به دنیا آمده‌اند، نوشیدن آبجو دیگر یک عادت روزانه نیست بلکه به یک تجربه گهگاهی و حتی لوکس تبدیل شده است.
هنگامی هم که این نسل آبجو می‌نوشد، احتمال بیشتری دارد که به سراغ نسخه‌های بدون الکل برود.
بیش از ۸۰۰ نوع آبجوی بدون الکل در آلمان تولید می‌شود، اما این تنوع نتوانسته مانع کاهش کلی مصرف شود. آمارها نشان می‌دهد که مصرف سرانه آبجو در آلمان از ۱۲۶ لیتر در سال ۲۰۰۰ به ۸۸ لیتر در سال رسیده است.
دفتر آمار آلمان گزارش داد که تولید آبجو در نیمه نخست سال ۲۰۲۵ با کاهش ۶.۳ درصدی به پایین‌ترین سطح خود رسید.
هولگر آیشله، رئیس انجمن آبجوسازان آلمان در این خصوص می‌گوید: «اگر بخواهم صادقانه بگویم باید پذیرفت که این یک وضعیت نگران‌کننده است. شرایط اصلا خوب نیست. حتی کسانی که کسب‌وکارشان چندین قرن قدمت دارد، ممکن است مجبور شوند آن را رها کنند.»
روند جهانی و تغییرات فرهنگی
پرهیز جوانان از الکل محدود به آلمان نیست. در سراسر اروپا و آمریکا نیز همین روند دیده می‌شود. دلایل گوناگونی برای این تغییر ذکر می‌شود: کاهش قدرت خرید جوانان، رواج سبک زندگی سالم، و آگاهی بیشتر نسبت به خطرات مصرف الکل.
کارلا شوبلر، دانشجوی آلمانی، می‌گوید: «برای نسل ما روشن است که الکل برای بدن مضر است.»
علاوه بر این، کالری بالای آبجو با دغدغه‌های تناسب‌اندام نسل جدید سازگار نیست. بسیاری از مربیان و اینفلوئنسرهای ورزشی در شبکه‌های اجتماعی درباره اثرات منفی الکل بر چربی‌سوزی و رشد عضلات هشدار می‌دهند.
تعطیلی کارخانه‌ها
طبق آمارها، بین سال‌های ۲۰۲۳ و ۲۰۲۴ حدود ۵۲ کارخانه آبجوسازی در آلمان تعطیل شدند؛ بزرگ‌ترین کاهش در سه دهه گذشته.
کارخانه‌هایی که همچنان فعال مانده‌اند، در حال تغییر مسیر به سمت تولید ترکیبات سبک‌تر مثل آبجوهای مخلوط با نوشابه‌های گازدار (رادلر) و نوشیدنی‌های میوه‌ای گازدار هستند.
در تبلیغات ایستگاه‌های قطار و آگهی‌های تلویزیونی نیز حالا مصرف آبجوی بدون الکل ترویج می‌شود؛ امری که پیش‌تر در کشوری با جشن معروف اکتبرفست و قانون ۵۰۰ ساله خلوص آبجو غیرقابل تصور بود.
هرچند هنوز ۹۰ درصد آبجوهای فروخته‌شده در آلمان الکلی هستند، اما تولید آبجوی بدون الکل طی یک دهه گذشته تقریبا دو برابر شده است.
پیتر لِم، سخنگوی شرکت کرومباخر، یکی از بزرگ‌ترین آبجوسازان آلمان، گفت: «ما فکر نمی‌کنیم آبجوی اصلی‌مان که الکلی است در آینده رشد چندانی داشته باشد. مسیر رشد قطعا در آبجوهای کم‌الکل یا بدون الکل است.»
تولید نسخه‌های بدون الکل برای کارخانه‌های بزرگ مشکل زیادی ندارد؛ چرا که آن‌ها می‌توانند آبجو را به صورت کامل تولید کرده و سپس در مرحله‌ای جداگانه الکل آن را بگیرند. این فرایند اما بسیار پرهزینه است و به تجهیزات صنعتی گران‌قیمت نیاز دارد.
توماس بکر، استاد دانشگاه در مونیخ، گفت: «تجهیزات لازم برای این کار حدود یک میلیون یورو هزینه دارد، چیزی که از توان کارخانه‌های کوچک خارج است.»
به همین دلیل، بسیاری از تولیدکنندگان کوچک‌تر فرایند تخمیر را زودتر متوقف می‌کنند. نتیجه معمولا آبجویی شیرین‌تر است که با طعم اصلی تفاوت دارد.
علاوه بر این، بازار آبجوی بدون الکل اکنون بسیار اشباع است و کارخانه‌های کوچک برای رقابت با برندهای بزرگ که توانایی تولید سریع و ثبت تجاری گسترده دارند، با مشکلات زیادی روبه‌رو هستند.
برای کارخانه‌هایی مثل لانگ-براو که سال‌هاست با کاهش فروش دست‌وپنجه نرم می‌کنند، این موانع می‌تواند کشنده باشد. این کارخانه هیچ‌گاه تلاش نکرد آبجوی بدون الکل تولید کند و ریچارد هوپ معتقد است حتی اگر چنین می‌کردند، تفاوتی ایجاد نمی‌شد.
