پرتره صمد بهرنگی؛ نویسنده‌ای که زندگی و مرگ عجیبی داشت!
بهرنگی یکی از چهره‌های مهم فرهنگی معاصر است. او در نهم شهریورماه ۱۳۴۷ درگذشت. زندگی و مرگ صمد بهرنگی بحث و جدل‌های زیادی را به همراه داشت.
فرارو- صمد بهرنگی در 2 تیر 1318 در تبریز متولد شد. بهرنگی که خودش را مارکسیست-لنینیست معرفی می‌کرد، نقش مهمی در جبهه‌های سیاسی جناح چپ ایفا کرد.
به گزارش فرارو، بهرنگی، معلم، داستان‌نویس، مترجم و پژوهشگرایرانی بود. او علارغم عمر کوتاه‌مدتی که داشت، به عنوان یکی از چهره‌های شاخص ادبیات معاصر ایران شناخته می‌شود.
زندگی صمد بهرنگی
بهرنگی در خانواده‌ای فقیر در تبریز دیده به جهان گشود. پدر او کارگر فصلی بود و بعد از مهاجرت به قفقاز برای کار، دیگر هرگز به خانه برنگشت. بهرنگی بعد از به‌پایان‌رساندن تحصیلات ابتدایی و متوسطه آموزگار شد. او تا پایان عمر به عنوان معلم در روستاهای اطراف تبریز فعالیت کرد. بهرنگی همزمان با اشتغالی که داشت، در رشته زبان و ادبیات انگلیسی از دانشگاه تبریز فارغ‌التحصیل شد.
بهرنگی در طول فعالیتش به عنوان معلم، پیوسته چهره‌ای تاثیرگذار بود. او با تشویق خانواده‌ها برای فرستادن فرزندانشان به مدرسه، تعداد زیادی از کودکان روستایی را به سوادآموزی تشویق کرد.
بهرنگی به دلیل عقاید کمونیستی‌ای که داشت از دبیرستان اخراج وبه دبستان منتقل شد. همچنین پس از چاپ کتاب پاره‌پاره در دادسرای عادی 105 ارتش یکم تبریز، علیه او کیفرخواستی تنظیم شد و شش ماه از کار معلق شد. او در نهایت پس از شش ماه به مدرسه برگشت و فعالیتش را ادامه داد.
زندگی هنری صمد بهرنگی
بهرنگی کارش را با نوشتن طنز در دوره دانشجویی آغاز کرد. رفته‌رفته مجلات و نشریات معتبری نوشته‌های او را به چاپ رساندند. او در کنار داستان‌هایش، پژوهش‌هایی نیز در زمینه زبان‌شناسی و علوم پرورشی انجام داد. همچنین تعدادی از اشعار شاعرانی مانند مهدی اخوان‌ثالث و احمد شاملو و... را به زبان ترکی آذربایجانی ترجمه کرد. علاوه بر این، بهرنگی متون انگلیسی و ترکی زیادی را نیز به فارسی درآورد و منتشر ساخت.
صمد بهرنگی و نوشته‌های او، به سبب گرایش سیاسی‌ای که داشتند، خیلی زود در میان احزاب کمونیست ایران مورد قبول قرار گرفتند؛ تا جایی که داستان «ماهی‌سیاه کوچولو»، رفته‌رفته به بیانیه غیر رسمی سازمان چریک‌های فدایی خلق تبدیل شد. بهرنگی بارها و بارها با سران این سازمان ملاقات و با آن‌ها همکاری کرد.
نوشته‌های بهرنگی به دلیل لحن ساده و صمیمی‌ای که دارند، مورد توجه خیل عظیمی از نوجوانان زمان خود قرار گرفت.
مرگ صمد بهرنگی
بهرنگی در سال 1347 و در حالی که 29 ساله بود، در حال شنا در رود ارس غرق شد. با وجود اینکه برادر و اطرافیان بهرنگی خبر غرق‌شدن او را تایید کردند، جلال آل احمد، مرگ بهرنگی را به حکومت نسبت داد. آل احمد چندین سال بعد در این باره گفت: «اما در باب صمد. درین تردیدی نیست که غرق شده. اما چون همه دلمان می‌خواست قصه بسازیم ساختیم. خب ساختیم دیگر. آن مقاله را من به همین قصد نوشتم که مثلاً تکنیک آن افسانه‌سازی را روشن کنم برای خودم.»
