هاشمیان محتاط سازنده یک پرسپولیس ترسو!

 روز اول از هفته چهارم رقابت‌های لیگ برتر با یک تساوی دیگر برای پرسپولیس به پایان رسید. این تیم که در ورزشگاه تختی به مصاف چادرملو رفته بود، بدون گل متوقف شد تا همچنان نارضایتی هواداران را در پی داشته باشد. پرسپولیس که هفته سوم مقابل فولاد با نتیجه مساوی 1-1 متوقف شده بود این‌بار حتی از گلزنی هم عاجز ماند تا شرایط برای وحید هاشمیان و تیمش بدتر شود.

عدم بهره بردن از بازی در تهران

قرعه پرسپولیس در رقابت‌های لیگ برتر به گونه‌ای است که در مقایسه با سایر رقبا، بیشترین حضور در خانه را در هفته‌های نخست دارد. تازه در همین بازی که پرسپولیس روی کاغذ میهمان بود، به دلیل آنکه چادرملویی‌ها ورزشگاه آماده‌ای نداشتند، در ورزشگاه تختی تهران به میدان رفتند که باز هم تفاوتی ایجاد نشد. پرسپولیس پس از تساوی مقابل فجرسپاسی و فولاد، این بار برای سومین بار هم متوقف شد تا از 4 بازی اولش در لیگ برتر 3 تساوی سب کرده باشد. جالب آنکه تنها پیروزی تیم وحید هاشمیان به همان دیدار خارج از خانه‌شان برمی‌گردد که مقابل سپاهان در اصفهان انجام دادند.

وحید هاشمیان؛ بیش از اندازه محتاط

پرسپولیس در این فصل و پس از فعل‌وانفعالاتی که رخ داد، سکان هدایت تیمش را به وحید هاشمیان سپرد. بسیاری اعتقاد داشتند او انگیزه زیادی برای موفقیت در لیگ برتر ایران دارد. هرچند عده‌ای هم نداشتن تجربه کافی را دلیلی بر ناکامی احتمالی‌اش توصیف می‌کردند. هرچه که باشد فعلا این تیم روی نوار مساوی است و امتیازهای مهمی را از دست می‌دهد. از این موضوع نگران‌کننده‌تر، سبک‌وسیاق تیم وحید هاشمیان است. او دلباخته سیستم 1-3-2-4 است و به آن مقید مانده ولی ایراد بزرگ کار مربوط به جایی است که بیشترین تمرکز را روی کارهای دفاعی گذاشته. هاشمیان در اقدامی مشهود، قید استفاده از هافبک خلاق را در میانه میدان زده تا با زوج باکیچ – سرلک، که ویژگی‌های هافبک دفاعی صرف دارند، به میدان برود. چنین شده که با حضور آن‌ها به علاوه 4 مدافعی که در خط دفاعی این تیم حضور دارند، عملا این تیم با 6 بازیکن تدافعی در زمین حاضر می‌شود که مشخصا این عدد، از بازیکنان حاضر در فاز هجومی بیشتر است. نکته عجیب اینکه هاشمیان حتی در دیدارهایی که روی کاغذ برای این تیم ساده و راحت‌تر است باز شجاعت استفاده از یک هافبک بازی‌ساز و خلاق در کنار یک هافبک دفاعی را به خرج نمی‌دهد. این مورد تا به الان فقط در یک بخش به کار او و پرسپولیس آمده؛ اینکه هنوز شکستی نداشته‌اند. با وجود این، ایراد اصلی پابرجاست: تیم هاشمیان توان مشخصی برای پیروزی در بازی‌های لیگ برتر را نداشته. تازه، بردش مقابل سپاهان هم در شرایطی به دست آمد که تیم برتر میدان نبود.

چه اصراری به جذب دفاع چپ؟

پرسپولیس با وحید هاشمیان، با درنظر گرفتن بازی‌های پیش‌فصل و تدارکاتی، دیدارهای زیادی داشته. نقطه اشتراک تمامی این دیدارها تاکید بیش از اندازه روی ساختار منسجم تیم در فاز دفاعی است. بردهای این تیم در پیش فصل هم به غیر از یک مورد، فقط با یک اختلاف به دست آمده و در همین لیگ برتر هم تا به الان سابقه نداشته در یک دیدار بیش از یک بار گلزنی کند. واضح است سبک هاشمیان فوتبال نتیجه‌گرا است و از این رو، می‌توان دلمشغولی‌اش برای خریدن یک مدافع چپ را درک کرد! او می‌خواهد آخرین روزنه‌هایی که حس می‌کند ممکن است در امور دفاعی تیم خللی ایجاد کند را هم بپوشاند. با این حال، پرسش اصلی اینجاست: آیا مشکل این روزهای پرسپولیس با این نمایش بسیار محتاط و ترسو، ضعف در دفاع چپ است؟