خاطراتي از پشت صحنه سريال «شوق پرواز»
«پرواز با هواپيما» فعاليت گرانقيمتي است که عوامل ساخت سريال «شوق پرواز» با معنا و مفهوم آن در طول ساخت سريال حسابي آشنا شدهاند. شوق پرواز داستان زندگي «عباس بابايي» يکي از قهرمانهاي نيروي هوايي است.
طبيعي است براي روايت چنين داستاني نياز باشد تا مخاطب شاهد «بخشهايي پروازي» در سريال باشد. تصاويري که امروز در سريال «شوق پرواز» ميبينيد، همه تصاوير واقعي پرواز هواپيما هستند و در ساخت آن از هيچ نوع جلوههاي ويژه، پرده کروماکي و تکنيکهاي سينمايي مشابه استفاده نشده است. اما تصويربرداري همين سکانسهاي محدود هم نکاتي جالب و شنيدني دارد.
از ابتداي ساخت سريال «شوق پرواز» قرار بود تمامي صحنههاي هوايي در پايان سريال تصويربرداري شود اما در پايان کار و به دليل محدوديتهاي مالي، آنچه مورد نظر گروه سازنده سريال بود رخ نداد. علت هم اين بود که در شرايط امروز پرواز هواپيماهاي جنگي کاري حساس و بسيار گرانقيمت است که با شرايط کار فيلمسازي چندان جور در نميآيد. مثلا براي تصويربرداري از يک هواپيماي جنگي در حال حرکت در آسمان، هم به يک هواپيماي جنگي نياز است و هم به هواپيمايي که در آن عوامل حضور داشته باشند و با دوربين اين صحنهها را بدون محدوديت زماني ثبت و ضبط کنند که چنين موضوعي عملا با بودجه يک سريال سازگار نيست.
براي نمونه يکبار گروه براي فيلم برداري چند صحنه خاص و مورد نياز شبانه عازم تبريز شدند اما بعد از رسيدن به آن منطقه مشخص شد پرواز هواپيماهاي جنگي لغو شده است. به همين دليل گروه سازنده «شوق پرواز» پس از تصويربرداري برخي از صحنههاي هوايي و براي غلبه بر کمبودها، دست به ابتکاري جالب زدند. آنها دوربيني تهيه کرده و آن را در اختيار «امير سرتيپ دوم خلبان عليرضا برخور» فرمانده پايگاه هوايي اصفهان قرار دادند تا در پروازهاي مختلف در اختيار خلبانهايش قرار دهد و آنها تصاوير مورد نياز گروه شوق پرواز را تهيه کنند. البته خلبانها درخصوص تصاوير مورد نياز و اينکه چگونه بايد تصوير بگيرند حسابي توجيه شده بودند و قرار بود ميزان زيادي تصوير بگيرند که در نهايت اين تصاوير براي گروه تدوين ارسال و از ميان آنها پلانهاي خوب و برگزيدهاي انتخاب ميشد. اين تصاوير محدود پس از چيده شدن در قالب يک سکانس بايد به تاييد «امير خلبان والي اويسي» ناظر کار ميرسيد تا بعد از تاييد او در سريال استفاده شود.
يکي از تصاويري که بهشدت مورد نياز گروه سازنده «شوق پرواز» بود، تصوير نشستن اضطراري هواپيماي عباس در فرودگاه اصفهان بود. از اين نوع نشستن هواپيما در اصطلاحات ««نشستن با هوک» نام برده ميشود که در آن هواپيما پس از فرود اضطراري روي باند، به زنجيري گير ميکند و متوقف ميشود. تصور گروه سازنده اين بود که ميتوان اين صحنه را به سادگي به تصوير کشيد اما با توضيح نيروي هوايي مشخص شد وقتي هواپيما در چنين حالتي روي زمين مينشيند، مشکلاتي برايش پيش ميآيد و آسيبهايي ميبيند و به همين دليل نميتوان چنين صحنهاي را براي يک فيلم بازسازي کرد، زيرا هزينه بسيار سنگيني دارد. در نهايت قرار شد اين صحنه با رايانه بازسازي شود اما مدتي بعد فرمانده پايگاه هوايي اصفهان خبر خوشي به تهيهکننده سريال داد و گفت چند روز قبل يک هواپيماي نظامي اعلام «هوک» ميکند. فرمانده پايگاه هم با استقرار دوربين در نزديکي باند، تصوير فرود اضطراري را ميگيرد.