در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۱۲ مطلب
اگر هزاران نفر از مردم به خیابان‌ها می‌ریختند و با کودتاچیان مقابله می‌کردند حتی به بهای کشته و مجروح شدن عده‌ای، آن‌هم در شرایط مساعدی که شاه از ایران فرار کرده بود و دربار در ضعیف‌ترین جایگاه خود به‌سر می‌برد؛ آیا مردم نمی‌توانستند کودتاچیان را سرکوب و اراده خود را حاکم کنند؟ چه وقایع و حوادث و عملکرد‌هایی مردم را برای حضور در صحنه بی‌انگیزه کرد؟ چه شد که مردم عمدتاً به نظاره‌گران منفعل در آن روز بدل شدند؟ آیا آن انفعال مردمی حاصل نقطه‌ضعف‌های تاریخی و جمعی ما ایرانیان در مقاطع تعیین‌کننده…
علی رشیدی گفت: مصدق اصلاً نگاه براندازانه‌ای نداشته است. اگر فاطمی روز ۲۶ مرداد درباره حذف سلطنت سخن می‌گوید نظر خودش بوده است، فاطمی از لحاظ دیدی که نسبت به اروپا داشت که راه‌حل نهایی را استقرار یک حکومت جمهوری در ایران می‌دانست؛ اما ضروریات ایجاد این نوع حکومت جمهوری در ایران وجود نداشت.
حمید شوکت گفت: آنچه ملکی «خیانت» حزب توده در ۲۵ تا ۲۷ مرداد ۱۳۳۲ نامیده است بر نادیده انگاردن واقعیات استوار است. نیروی سوم حزب توده را از سویی به «تشنج و غارت و هرج‌ومرج» متهم می‌کرد و از سویی دیگر «بی‌عملی» آن حزب را نشانه خیانت می‌دانست. اگر «بی‌عملی» حزب توده را دلیل مؤثری در پیروزی کودتا بدانیم، آن‌وقت درباره نقش جبهه ملی و مصدق در مقام رئیس دولت یا ملکی و یارانش چه خواهیم گفت؟
محمود افشارطوس که در جوانی حامی رضاخان بود از دوره نخست‌وزیری حاج‌علی رزم‌آرا و شدت گرفتن مبارزات سیاسی ملی‌گرا‌ها به بعد دچار تحول فکری و ایدئولوژیک شد و از طرفداران سرسخت دکتر مصدق شد.
دکتر مصدق سال‌ها بعد تا حدودی به اهمیت پیشنهاد حزب توده یعنی تشکیل جبهه متحد خلق واقف شد. این معنی را می‌توان در پیام او به کنگره جبهه ملی دوم مشاهده کرد؛ اما چه فایده که دیگر نه حزب آن حزب سابق بود و نه استالینی در کار که حضورش مانع از یکه‌تازی‌های امپریالیسم شود.
مطالعه دوباره و دقیق ماجرا‌های مربوط به نهضت ملی کردن نفت و رویداد‌های پس از آن می‌تواند پرده ابهام را از چهره بازیگران اصلی آن بازگشوده و مهر پایانی بر پدیده ضدملی و ضددموکراسی «قهرمان‌پرستی» بگذارد.
نماینده، ولی فقیه در خراسان رضوی با بیان اینکه خوش‌بینی و اعتماد مصدق به آمریکا اشتباهی بود که انقلاب مردم را نابود کرد، گفت: پس از اعتماد به آمریکا کودتای ۲۸ مرداد شکل گرفت و مردم باز شهید شدند تا بوسیله امام قهرمان دوباره انقلاب صورت گرفت.
ملکی شکست مصدق و مدافعانش را در کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، شکستی اجتناب‌ناپذیر می‌دانست. او دلایل این شکست را در «خیانت» حزب توده جست‌وجو کرد؛ خیانتی که به گمان او با سیاست‌های نادرست حزب توده، به نگرانی و هراس آمریکا از رشد کمونیسم در ایران دامن زده و سیاست‌مداران آن کشور را به این نتیجه رسانده بود که با دنباله‌روی از بریتانیا راهی جز کنار زدن مصدق نبینند.
شش روز پس از آنکه نمایندگان مجلس نامه مصدق را دریافت کردند، ۳۰ مهر ۱۳۳۱ حسین فاطمی، وزیر امور خارجه وقت، با ارسال نامه‌ای به جورج میدلتون، کاردار وقت دولت انگلستان، «تصمیم دولت شاهنشاهی ایران، مبنی بر قطع روابط سیاسی با دولت علیاحضرت ملکه انگلستان» را به اطلاع او رساند. در این نامه، با اشاره به اختلاف دولت ایران با شرکت نفت، دولت انگلیس به حمایت غیرقانونی از شرکت نفت متهم شد.
جان فاستر دالس و آلن دالس از مشهورترین شخصیت‌های جنگ سردند. آن‌ها فهرستی تهیه کردند و آن را «شش هیولا» نامیدند که به عقیده‌شان باید سرنگون می‌شدند: محمد مصدق در ایران، ژاکوبو آربنز در گواتمالا، هوشی‌مینه در ویتنام، احمد سوکارنو در اندونزی، پاتریس لومومبا در کنگو و فیدل کاسترو در کوبا.
