در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۷۸۷ مطلب
اسرائیل خوب می داند که نمی تواند تا ابد مانع از حضور رسانه ها در نوار غزه شود. در نهایت این رژیم باید به پایان نسل‌کشی‌اش در نوار غزه تن بدهد و کمکهای بشردوستانه بایستی وارد این منطقه شوند. از این رو، این رژیم قصد دارد تا قبل از اینکه این اتفاقات بیفتند، تمامی شواهد جرم و جنایت خود را پاک کند.
در آستانه نشست کابینه امنیتی اسرائیل، اختلافی جدی میان نتانیاهو و فرماندهان ارتش بر سر اشغال کامل غزه شکل گرفت. ارتش که اکنون سه‌چهارم این باریکه را در کنترل دارد، طرحی محدودتر و مرحله‌ای برای تصرف شهر غزه و ۱۰ درصد دیگر از خاک آن ارائه داد. این تصمیم که عقب‌نشینی از موضع نتانیاهو محسوب می‌شود، بازتابی از شکاف عمیق سیاسی – نظامی و نگرانی از پیامدهای انسانی، امنیتی و بین‌المللی جنگ طولانی‌مدت غزه است.
موج محکومیت جهانی علیه جنگ غزه، از تهدید بازداشت نتانیاهو توسط ایرلند، اسپانیا و لیتوانی تا اعتراض پژوهشگران و رهبران پیشین اسرائیل، شدت گرفته است. با وجود بحران انسانی و تخریب گسترده زیرساخت‌های غزه، نتانیاهو با سه «نه» قاطع، هرگونه دولت فلسطینی را رد کرده و مسیر اشغال کامل غزه را پیش می‌برد. اسرائیل همزمان بخش‌هایی از لبنان و سوریه را در کنترل دارد و طرح‌هایی برای الحاق کرانه باختری دنبال می‌کند. طرح‌های تخلیه اجباری دو میلیون فلسطینی، یادآور راهبرد تاریخی توسعه‌طلبانه اسرائیل است.
دولت نتانیاهو طرح اشغال مجدد غزه را با هدف ادعایی نابودی حماس تصویب کرده، اما منتقدان آن را تلاشی برای طولانی کردن جنگ و حفظ قدرت می‌دانند. حماس اکنون ساختاری چریکی دارد و نابودی کاملش دشوار است. نتانیاهو برای بقای سیاسی، رضایت احزاب افراطی را جلب و از اصلاحات انتخاباتی و سرکوب مخالفان الهام گرفته است. بحران انسانی و گرسنگی در غزه ادامه دارد، اما افکار عمومی اسرائیل عمدتاً بر گروگان‌ها و پیامدهای هفتم اکتبر متمرکز مانده است.
اسرائیل با گسترش مناطق حائل نظامی در لبنان و سوریه، اهداف خود برای افزایش نفوذ و کنترل استراتژیک را دنبال می‌کند.
در پی پیروزی‌های نظامی اخیر اسرائیل، نتانیاهو تلاش دارد بدون امتیاز جدی به فلسطینی‌ها، جایگاه منطقه‌ای اسرائیل را تثبیت و توافق‌های جدیدی با کشورهای عربی رقم بزند. با این حال، نادیده گرفتن مسئله فلسطین و بی‌توجهی به افکار عمومی جهان عرب، چشم‌انداز عادی‌سازی پایدار را تضعیف کرده و خطر تداوم جنگ در غزه، بی‌ثباتی در کرانه باختری و انزوای بین‌المللی اسرائیل را افزایش داده است.
در غزه کنونی، نان به یک گنج بزرگ تبدیل شده و در عین حال، گرسنگی نیز قاتل سریالی است. مردم در این منطقه با مرگی خاموش و تدریجی مواجه هستند.
جنگ غزه تحت سلطه دولت افراطی اسرائیل و حماس، به بن‌بستی انسانی و اخلاقی رسیده است. سیاست‌های نتانیاهو، با تشدید گرسنگی و سرکوب، هزاران غیرنظامی را قربانی کرده و کشور را اسیر افراط‌گرایان ساخته است. حذف نهادهای مستقل و فریب متحدان خارجی، منجر به طولانی‌ترین و مرگبارترین نبرد تاریخ اسرائیل و فلسطین شده است؛ درحالی‌که استراتژی محاصره و گرسنگی نه امنیت آورده، نه گروگان‌ها را بازگردانده، بلکه فاجعه‌ای انسانی و حیثیتی رقم زده است.
سیاست «پایان‌های باز» واشنگتن در قبال بحران‌های خاورمیانه، تلاشی هدفمند برای مدیریت بحران از طریق ابهام، بی‌ثبات‌سازی و بازی با سرنوشت ملت‌هاست. آمریکا با استفاده از فریب، بی‌تعهدی و حمایت از منافع اسرائیل، هیچ راه‌حل عملی برای غزه، لبنان، سوریه و ایران ارائه نمی‌دهد و عمداً آینده منطقه را در بلاتکلیفی و ناامنی نگه می‌دارد.
در شش ماه نخست ریاست‌جمهوری ترامپ، وعده‌های او برای پایان دادن به جنگ‌های اوکراین و غزه محقق نشده و هر دو بحران، پیچیده‌تر و بی‌نتیجه‌تر از قبل باقی مانده‌اند. در هر دو جبهه، به دلیل نبود حوزه توافق ممکن میان طرف‌های درگیر، تلاش‌های دیپلماتیک شکست خورده و شرایط انسانی در غزه به فاجعه رسیده است. سیاست‌های متزلزل و تغییرات ناگهانی ترامپ نیز بحران‌ها را تشدید کرده و راه‌حل روشنی ارائه نشده است.
