فیلم «میان رویا و امید» به نویسندگی و کارگردانی فرنوش صمدی و تهیه‌کنندگی سیدابراهیم عامریان در چهل‌ونهمین دوره برگزاری جشنواره سائوپائولو کشور برزیل با دیگر آثار به رقابت خواهد پرداخت.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۴۸۴ مطلب
فیلم «میان رویا و امید» به نویسندگی و کارگردانی فرنوش صمدی و تهیه‌کنندگی سیدابراهیم عامریان در چهل‌ونهمین دوره برگزاری جشنواره سائوپائولو کشور برزیل با دیگر آثار به رقابت خواهد پرداخت.
اگر بخواهیم «سلام‌علیکم حاج‌آقا» را در یک جمله خلاصه کنیم، باید گفت فیلمی که نه خنده دارد، نه معنا و نه حتی بازی قابل تحمل. اثری که تنها پشت چند اسم پرطمطراق سال‌های گذشته و چند بازیگر نام‌آشنا اما بی‌روح سوار شده تا اسکلت بی‌جان خود را با پوست سینما بپوشاند و آن را به زور قابل فروش جلوه دهد.
شروع فیلم گوزن های اتوبان پرانرژی و هوشمندانه است. تماشاگر از همان دقیقه اول در فضایی پرهیجان، رنگارنگ و پرشتاب غوطه‌ور می‌شود؛ فضایی که بی‌شباهت به واقعیت روزمره کاربران شبکه‌های اجتماعی نیست. ریتم تند، نماهای سریع و پرکشش و حضور ستاره‌هایی مثل الناز شاکردوست، نوید پورفرج و صدف اسپهبدی، در همان ابتدا نوید فیلمی پرزرق‌وبرق و متفاوت را می‌دهد.
شبکه نمایش سیما به منظور پاسداشت اهالی سینما، بخشی از جدول پخش خود را به مرور آثار سینماگران شاخص اختصاص داده است.
سینمای ایران امسال با چهره‌ای دوگانه در اسکار حاضر می‌شود؛ از یک‌سو فیلمی توقیفی که بالاخره مجوز گرفت و از سوی دیگر کارگردانانی که با پرچم کشورهایی دیگر به رقابت می‌آیند. روایتی از فرازونشیب‌های سینمایی که مرزها را درنوردیده است.
چه تلخ است که مدیر برکنار شده سازمان سنمایی به فیلمساز می‌گوید: «او خودش دیگر سانسور را یاد گرفته و این گونه ادامه بده یه فیلم کوتاه خواهد داشت»!
«پسرخوب» نه تنها یک فیلم ترسناک بلکه تمثیلی از رابطه انسان و حیوان است، داستانی که با استفاده از عناصر فراطبیعی به موضوعات عمیق انسانی می‌پردازد.
فیلم سینمایی «پارتیزان» که بخشی از زندگی و رشادت‌های شهید امیرسرلشکر حسن آبشناسان است، به کارگردانی رضا فهیمی ساخته می‌شود.
یکی از معیارهای محبوب و جهانی برای سنجش محبوبیت فیلم‌ها، امتیاز کاربران در سایت معروف IMDb است. میلیون‌ها کاربر در سراسر جهان، فیلم‌های دیده‌شده را امتیاز می‌دهند و بر اساس این رأی‌گیری جمعی، فهرستی از برترین آثار تاریخ شکل می‌گیرد.
رهبر کره شمالی که از فیلم‌های تکراری و ایدئولوژیک کشورش خسته شده بود برای ساخت فیلم‌های جذاب و جهانی دستور یک آدم‌ربایی بین‌المللی را صادر کرد تا سینمای کره شمالی را متحول کند.
