عارف این روزها با عارف سالهای ۹۲ و ۹۴ فرق دارد. عملکرد او در چهارسال نمایندگی و ریاست بر فراکسیون امید موجب ریزش سرمایه اجتماعی او شده و به نظر نمیرسد وضعیت چندان مطلوبی در نزد افکار عمومی داشته باشد. شاید خیز در سکوت این روزهای عارف فرصتی باشد برای راه یافتن به قلوبی که در سال ۹۴ و ۹۶ فتح شد، اما قدر دانسته نشد.