در قله هنری بودن یک بحث است و احیای آن هنر و نجات آن بحث دیگری است. اهمیت شجریان در حفظ موسیقی سنتی ایران و احیا و ارتقای آن بیبدیل است. بدون شجریان موسیقی ایرانی حداقل برای یکی، دو دهه به کما میرفت و پس از آن شاهد فوران موسیقی مبتذل میبودیم همچنان که در دو دهه اخیر با نادیده گرفتن حاملان این موسیقی به صورت آگاهانه امثال تتلو را بال و پر دادند.