حشمتالله فلاحتپیشه گفت: معتقدم امریکاییها به زودی به میز مذاکره باز میگردند. هر چند در دیپلماسی عمومی، احتمال مواضع سختگیرانهتری را اتخاذ میکنند تا حداقل در عرصه داخلی متهم به عقبنشینی در برابر ایران نشوند.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۶۱۰ مطلب
حشمتالله فلاحتپیشه گفت: معتقدم امریکاییها به زودی به میز مذاکره باز میگردند. هر چند در دیپلماسی عمومی، احتمال مواضع سختگیرانهتری را اتخاذ میکنند تا حداقل در عرصه داخلی متهم به عقبنشینی در برابر ایران نشوند.
مسئله درگیری نظامی بین ایران و آمریکا و رفتن کشورها به سمت جنگ را بیشتر «جنگ در چارچوب رسانه» میبینم. در عالم واقع، احتمال این که ترامپ به سمت جنگ حرکت کند بسیار کم است و بیشتر اسرائیلیها و شخص نتانیاهو به سمت جنگ و درگیری تمایل دارد و بقای حاکمیت خود را نیز در افزایش تنشهای منطقهای و درگیری مستقیم خود با ایران یا درگیری ایران و آمریکا میبیند.
در بحث موشکی من با خلع سلاح ایران موافق نیستم، اما به هر حال، باید در این زمینه، به توافقی برسیم که بر اساس شرایط زمان و مکانی باشد. اکنون در حوزه دیپلماسی با آمریکا در جریان مذاکرات باید رویکرد «خویشتن داری هوشمندانه» را در پیش بگیریم و مسئله اروپاییها و اسنپ بک را نیز نادیده نگیریم. اروپاییها میدانند اسنپ بک یک ابزار قدرتمند برای اعمال فشار است که میتواند تحریمهای سازمان ملل را به کشور تحمیل کند
بنابر اعلام یک خبرگزاری انگلیسی به نقل از چند منبع آگاه، چارچوب مذاکرات ایران و آمریکا همان مذاکرات برجام است: «توافق احتمالی تفاوت چشمگیری با توافق هستهای سال ۲۰۱۵ نخواهد داشت، اما مدت آن به ۲۵ سال تمدید میشود، سازوکارهای نظارتی تشدید میشود و مقررات موسوم به "غروب آفتاب» گسترش مییابند که بخشهایی از برنامه هستهای ایران را متوقف میکنند، اما به طور کامل از بین نمیبرند. تمام این اقدامات در ازای لغو قابل توجه تحریمها انجام میشود.»
امام جمعه کرج گفت: «ما سه سال در دولت خاتمی و بعد، به مدت هشت سال در دولت تدبیر و مدتی هم در دولت شهید رئیسی مذاکره کردیم. امروز هم میبینید که [آمریکا] از مذاکره میگوید، ولی همزمان تهدید و تحریم میکند. مذاکره برای رفع تحریم است؛ ولی در همان حین تحریم میکند. آیا این صلاحیت توافق دارد؟ اکنون برای اینکه برخی ایراد نگیرند، این کار پیش میرود. البته ما بر سر موضع همیشگی خود هستیم که تا وقتی آمریکا آمریکا است، شعار ما مرگ بر آمریکا است.»
تحلیل وقفه در مذاکرات در رسانههای آمریکایی و اسرائیلی نتیجه ترکیبی از اختلافات فنی، فشارهای اسرائیل، و مسائل لجستیکی را نشان میدهد. گفتنی است توقف مذاکرات فرصتی برای هماهنگی داخلی فراهم میکند، اما بدون انعطاف و مدیریت فشارهای خارجی، خطر بنبست باقی است. دیپلماسی فعال، با حمایت عمان میتواند مذاکرات را به مسیر بازگرداند.
باید این واقعیت را بپذیریم که کنار گذاشتن اروپا، چین و روسیه از مذاکرات، حاصل یک اراده آمریکایی بود نه ایرانی. به همین دلیل هم است که وقتی وزیر خارجه فرانسه موضعی تند علیه برنامه هستهای ایران اتخاذ میکند، بیش از آن که موضعی تند علیه ایران باشد، خطاب به ایالات متحده است. اروپاییها از این که آمریکا آنها را از میز مذاکرات بیرون انداخته ناراحتند، اما، چون نمیتوانند روی سخن را مستقیم به سمت قدرت برتر خود (آمریکا) بگردانند، روی سخن را به سمت ایران، برگردانده و ایران را تهدید میکنند.
نوع رفتار فرانسه، نوعی بهانه گیری دیپلماتیک برای نشان دادن اعتراض است. فرانسه به دنبال دریافت سهم در مذاکرات است. همچنین فرانسویها نگرانند اگر ایران و ایالات متحده بدون حضور نمایندگانی از اروپا با یکدیگر به توافق برسند، اروپا هیچ سهمی از دستاوردهای آتی مذاکرات نبرده یا به عبارتی از این ماراتن جا بماند.
دو موضوع اصلی در مذاکرات، یعنی غنیسازی اورانیوم و برنامه موشکی ایران، نگرانیهای اسرائیل را تشدید کردهاند. آمریکا خواستار محدودکردن غنیسازی به ۳.۶۷ درصد است، درحالیکه ایران بر حفظ غنیسازی ۲۰ درصد برای مقاصد صلحآمیز تأکید دارد. هاآرتص نوشت: «ایران میگوید این کار را برای صادرات اورانیوم به دیگر کشورها انجام میدهد. غرب معتقد است راهحلی نظارتی برای این مسئله یافت خواهد شد». برنامه موشکی ایران، که تهران آن را غیرقابل مذاکره میداند، برای اسرائیل تهدیدی بالقوه است.
عبدالرضا فرجی راد به فرارو گفت ویتکاف و روبیو درباره جنگ اوکراین و مسئله ایران به فرانسه سفر کردند، اما این کار بیشتر شبیه آب نبات دادن به اروپاییها بود.