در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۳۶ مطلب
اوپنهایمر گفت: ما (پس از آزمایش اولین انفجار اتمی) فهمیدیم که دنیا دیگر مثل سابق نخواهد بود. بعضیها خندیدند، بعضیها گریه کردند. بیشتر افراد ساکت بودند. من به یاد خطی از کتاب شعر حماسی هندو بنام بهگود گیتا افتادم؛ ویشنو تلاش میکند تا شاهزاده را ترغیب کند که وظیفه اش را انجام دهد، و برای تحت تاثیر قرار دادن او به شکل چندبازویی خود در میآید و میگوید «اکنون من مرگ شده ام، نابودگر دنیاها». من فکر میکنم ما همه به نوعی به آن فکر کردیم.
بر اساس آمار، در حال حاضر فروش جهانی اوپنهایمر به ۵۵۹.۲ میلیون دلار رسیده است که آن را به پرفروشترین فیلم در مورد جنگ جهانی دوم تبدیل کرده است.
فیلم اوپنهایمر ساخته اخیر کریستوفر نولان، زندگی جولیوس رابرت اوپنهایمر، پدر بمب اتمی ر روایت کرده، اما به ناچار بخشهایی از داستان زندگی او را رها میکند. این بیوگرافی حماسی تلاش میکند تا ماهیت زندگی فیزیکدان مشهور و نقش او در خلق بمب اتمی را به تصویر بکشد.
به یک روش بسیار مهم. در ۱۹۴۲، [رئیسجمهور فرانکلین دی.]روزولت دستور یک برنامه فوری برای بمب را صادر کرد. «آرتور کامپتون» (Arthur Compton) اوپنهایمر را برای ریاست گروهی در [دانشگاه کالیفرنیا]برکلی انتخاب کرد که روی تمام جزئیات کار کنند – چیزی که نیاز داشتند و چگونگی انجام کار. گروه نتایج را به کامپتون داد و پروژه منهتن متولد شد.
شاید مهمترین نکتۀ علمی در فیلم "اوپنهایمر" مربوط به آزمایش ترینیتی باشد. استنسیسواف اولام، ریاضیدانی که یکی از اعضای تیم اوپنهایمر بود، در محاسباتش به این نتیجه رسیده بود که انفجار بمب اتم ممکن است انفجاری بیپایان باشد و نه فقط محدودۀ مد نظر، بلکه کل کرۀ زمین را نابود کند.
نولان میگوید: وقتی من با محققان پیشرو در زمینه هوش مصنوعی در حال حاضر صحبت میکنم، آنها به معنای واقعی کلمه این را - در حال حاضر - به عنوان «لحظه اوپنهایمر» خود میدانند. آنها به تاریخ نگاه میکنند تا بگویند: مسئولیت دانشمندان در حال توسعه فناوریهای جدید که ممکن است عواقب ناخواستهای داشته باشد، چیست؟
بازیکنان برای دیدن داستانهای مربوط به سلاحهای هستهای نیازی به بازگشت به رایانههای آمیگا یا DOS ندارند. متال گیر به طور کلی درباره یک سرباز ویژه است که تلاش میکند کسی را از استفاده از آخرین قطعه فناوری برای پرتاب کلاهک هستهای به دلایلی باز دارد.
حالا که اوپنهایمر روی پرده سینماهاست، همه دوباره از نولان حرف میزنند. از خلاقیت و ایدههای هیجانانگیزش، از جلوههای ویژهای که در تک تک صحنههای فیلمهایش میبینیم، از قدرت داستان و روایت فیلمهایش و از خاطرات و احساساتی که با فیلمهایش تجربه کردیم. آیا میتوان فیلمهای نولان را ردهبندی کرد؟ کار سختی است.
این روزها که تب فیلم «اوپنهایمر» دنیا را گرفته بسیاری از علاقمندان به سینما در ایران با این پرسش مواجه هستند که چرا از تماشای همزمان فیلم با دیگر کشورها محرومند؟