در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۲۰۷ مطلب
با پایان یافتن انتخابات ریاستن جمهوری و مشخص شدن برنده آن تحلیل های جریان های مختلف سیاسی کشور از دلایل پیروزی و یا شکست در نوع خود جلب توجه است. این روزها شکست خوردگان انتخابات به دنبال بررسی دلایل شکست خود و حتی یافتن مقصران آن هستند تا در پس آن بتوانند از این شکست درس بگیرند.
در این انتخابات شاید، باید صورت بندی‌های رایج از جریان‌های سیاسی را تعلیق کنیم و تا مدتی به فراموشی بسپاریم؛ و برای توصیف شکاف‌های موجود چنگ در گریبان صورت‌بندی دیگر اندازیم و تحت دو مقوله تندروی و میانه‌روی شکاف‌ها را فهم کنیم.
«در مجموع دو گرایش اکنون در بین کاندیداهای موجود در تهران وجود دارد. یک گرایش به اعتقاد من گرایش افراطی است و گرایش دیگر گرایش استقلال، اعتدال و دفاع از حقوق مردم است و من معتقدم مردم تهران، ری، اسلامشهر و شمیرانات باید به طور گسترده در این انتخابات شرکت کنند تا رای آنها تاثیرگذار باشد و از ورود افراد تندرو و افراطی به مجلس که برای کشور مشکلاتی ایجاد کردند جلوگیری شود.»
«افراطیون و تندروها علاقه مند نیستند که حضور مردم حداکثری باشد چون حضور حداکثری مردم را به ضرر خود می دانند و احساس می کنند اگر مردم حضور خوبی داشته باشند انتخاب بهتر و کامل تری خواهند داشت و در واقع لیست های خاصی که چهره های تندرو و افراطی در آن هستند نمی توانند رای بیاورند.»
