در فهرست اتحادیه اروپا، اسامی محمد خالد الرحمون، وزیر کشور سوریه و محمد مارتینی، وزیر گردشگری و عماد العزب، وزیر پرورش و بسام ابراهیم، وزیر آموزش و سهیل عبد اللطیف، وزیر کار و ایاد الخطیب، وزیر ارتباطات و محمد مازن علی یوسف، وزیر صنعت سوریه درج شده است.
هر گونه تأخیری در خروج انگلیس از اتحادیه اروپا با مخالفت شدید طرفداران سرسخت بریگزیت در دولت و پارلمان روبرو خواهد شد که معتقدند این تصمیم که براساس نتایج همهپرسی سال ۲۰۱۶ اتخاذ شده در حال تضعیف و حتی معکوس شدن است.
ظریف: بخشی از مردم ما هستند که از سیاست خارجی ما ناراضی اند و آن ها می توانند این نارضایتی را در خیابان ها و یا مقاله روزنامه ها بیان کنند. اما یک نظر سنجی که ما آن را انجام نداده ایم بلکه دانشگاه مریلند انجام داده است نشان می دهد که اکثر قریب به اتفاق مردم ما اعتقاد دارند که سیاست دولت در سوریه و در منطقه برای امنیت ما امری غیر قابل اجتناب است.
تفاوتِ ظاهری در برخورد اروپا وآمریکا نسبت به ایران را باید در عوامل دیگر جستجو کرد. اروپاییها عموما خود را کشورهای خواهان دموکراسی/دولت رفاه تعریف میکنند و با تجربیات تاریخی که در ناخودآگاه آنها حضور دارد از جنگ، خشونت و درگیری هراس دارند و نگران تحمل پی آمدهای تشدید تخاصمات در خاورمیانه هستند.
رویکرد کشورهای اروپایی نسبت به نشست ورشو نتیجه سیاستهای خانم موگرینی است. زیرا ایشان به دلیل نگاه سوسیالیستی که دارند به شدت با ایالات متحده زاویه دارند و حتی میتوان گفت از سیاستهای آمریکا متنفر است. به همین دلیل هم تا امروز حتی یک سفر هم به ایالات متحده نداشته است؛ بنابراین تمام توان کاخ سفید و اسرائیل و عربستان و امارات این بود که در جریان این نشست و به خصوص در بیانیه پایانی به ایران فشار وارد کنند، اما رویکرد کشورهای اروپایی مانع از این اتفاق شد...
وی در بخشی از صحبتهای خود با اشاره به مذاکرات طولانی که بین ایران و گروه ۱+۵ جهت حصول برجام صورت گرفت، اظهار کرد: در این مذاکرات خانم موگرینی و اشتون حضور داشتند. آنها خود میگفتند که هیچ چیزی بهتر از این توافق وجود ندارد، ولی این آمریکاییها بودند که از این توافق خارج شدند. به نظرم برجام بهترین چیزی بود که گروه ۱+۵ به دست آورد.
رهبری کنونی اروپا، یادآور کمیته سیاستگذاری «پولیتبورو» (politburo) در زمان فروپاشی شوروی است. این کمیته به صدور فرامین ادامه میداد به گونهای که انگار حزب کمونیست همچنان بر امور مسلط است.
spv یا «شرکت واسط»، نوعی «ابزار- نهاد مالی» است که کارکرد اصلی آن در مالی شرکتها (corporate finance)، «دورزدن» است. مثلا شرکتهای مادر وقتی میبینند که از انجام یک رشته فعالیتها معذورند یا اصولا نباید کل مجموعهشان را به دلایلی درگیر آن فعالیتها کنند، موانع موجود را با ایجاد spv از سر راه برمیدارند، اما این نوع spv که حالا فرانسه و آلمان و انگلیس میخواهند راه بیندازند، خیلی کلانتر از نوع شرکتی آن و بهعبارتی هم منحصر به فرد است زیرا نه قلمرو شرکتی، بلکه قلمرو بینالدولی…