شبی که ماه کامل شد تازهترین فیلم نرگس آبیار بعد از درخشش از سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر و کسب ۶ سیمرغ بلورین از ۱۵ خردادماه در سینماهای کشور اکران میشود.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۸۹ مطلب
شبی که ماه کامل شد تازهترین فیلم نرگس آبیار بعد از درخشش از سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر و کسب ۶ سیمرغ بلورین از ۱۵ خردادماه در سینماهای کشور اکران میشود.
محسن چاوشی یک قطعه موسیقی برای فیلم «شبی که ماه کامل شد» خواند که این قطعه در قالب یک موزیک ویدیو توسط حمید نجفی راد ساخته شده است.
سریال دلدار در شبهای ماه رمضان از شبکه دو سیما پخش میشود و تیتراژش را محسن چاوشی روی شعری از حسین صفا خوانده است. فرهاد مجیدی همان کسی است که ادعا کرده این ترانه را چندسال قبل خریداری کرده است. او حتی تصویری از یک کاغذ که براساس آن، حسین صفا حق اجرای ترانه را به او واگذار کرده را منتشر کرده است.
او در توضیح این عکس، متنی سوزناک نوشت که به این شرح است: «مادرم کو؟ مادر مریض شدهام و باز یاد تو افتادهام! عیش و نوشهایم همه تمام شدهاند.
«دوستان مدتی نیاز به استراحت و باز سازی دارم ... ابراهیم خیلی انرژی زیادی ازم گرفت ... اگر عمری بود شروع میکنم .. از محبت همه شما ممنونم».
«گفتم بابا چی دوست داری گفت: جگر... جگر میخورد و جگرم کباب میشد... امشب ابوالفضل گفت: بریم حاج توکل؟ گفتم بریم.. رفتیم و من همونجا نشستم که بابام نشسته بود. پدر بودن سخته ... پسر بودن خیلیییی سخت تر»
«به هر چیزی چنگ زدم! نبود اون چیزی که باید میبود... درداتو که فریاد میزنی، دردی اضافه میکنن به همه دردات و محکوم میشی به بیماری! باید خفه بمیری و با دیوار رفاقت کنی و گریههات و به توالت و حمام ببری ... شب و تحمل میکنی که صبح بخوابی و ظهر بیدار میشی و منتظر میمونی که خبری ناگوار بشنوی.. دوستای نزدیکت میشن دشمنت و دشمنت دوستای دشمنت! نه راه پس داری و نه راه پیش، نه جایی برای رفتن، نه جایی برای موندن.»
«چاوشی یک دفعه به سراغ شعری عجیب و غریب مثلا به سبک شاهین نجفی نرفته است و همان فرمی را ادامه داده که قبلا هم انجام میداده است و همه اینها باعث میشود من فکر کنم این یک اتفاق تبلیغاتی بوده مثلا از طرف تهیهکننده که فکر کرده است اینطور باشد بهتر است. وگرنه من فکر نمیکنم کسی به آدمی مثل حسین صفا گیر بدهد که کارت ایراد ادبی دارد، محتوایش هم که مشابهاش در بازار هست و محسن چاوشی هم آدم غیرموجهی نیست که به او مجوز ندهند».
«قبل از انقلاب هم کارهای لالهزاری به وزارت فرهنگ و هنر یا رادیو راه پیدا نمیکرد، اما چون انتشار هر اثر ممکن است جرم تلقی شود، تمام این کارها باید از ارشاد رد شود. هادهای امنیتی باید بپذیرند که این مسأله سیر طبیعی خود را طی کند و وزارت فرهنگ و ارشاد به کارهای فرهنگسازی زیرساختی یا مثلا کپیرایت بپردازد».