تیمور لنگ در اواخر عمرش، پادشاهی پارسیگوی عثمانی را تسخیر میکند؛ وی ۱۲ روز پس از آن، نامهای پر از مهر و صفا و به زبان فارسی به پادشاه فرانسه میفرستد و مینویسد: «دشمن مشترک را شکست دادم!». متن نامه را ببینید.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۶۴ مطلب
تیمور لنگ در اواخر عمرش، پادشاهی پارسیگوی عثمانی را تسخیر میکند؛ وی ۱۲ روز پس از آن، نامهای پر از مهر و صفا و به زبان فارسی به پادشاه فرانسه میفرستد و مینویسد: «دشمن مشترک را شکست دادم!». متن نامه را ببینید.
معماری ایرانی در زمان رضاشاه محلی از اعراب نداشت و ساختمانهایی که از آن زمان در تهران و بعضی از مراکز استان به چشم میخورد، کار مهندسان آلمانی است که نوسازی کالبدی ایران به دست آنان سپرده شده بود. در زمان پهلوی دوم تا حدودی به معماری و احداث بناهای ماندگار توجه شد؛ اما متولیان آن دوره هم در پی نگهداری آثار پیشین به طور شایسته برنیامدند.
بنابراین هیچ اطمینانی در ارتباط این داستان با قزاقستان وجود ندارد. گذشته از اینها، کشتهشدن کوروش در این جنگ و افتادن سرش به دست ملکه ماساگتها صرفا یک داستان هرودوتی است، نه واقعیت تاریخی. چراکه هیچ مورخ دیگری روایت هرودوت را تکرار و تایید نکرده است. براساس نظر غالب صاحبنظران، کوروش در جنگهای خود با این اقوام پیروز بوده است.»
حتی بسیاری از مسئولین بلندپایه نیز، در این زمینه خودشان فعال بودهاند. سخنرانیها و نوشتههای افرادی همچون مصطفی ملکیان، یوسف اباذری، صادق زیباکلام و دهها شخصیت دیگری که نام روشنفکر را یدک میکشند، در تحقیر ایرانیان امروز یا نفی تمدن تاریخیشان، در همین راستا جای میگیرد؛ هرچند نا آگاهیشان درباره موضوعی که نقد میکنند، از میان اشتباهات فاحششان آشکار است.
مردم هم ریختند در صحن مطهر رضوی که شاید به احترام آن مکان قدس آن ظالمین از خدا بیخبر دست از آنها بردارند. لکن تفنگچی و قزاق ملاحظه احترام را ننموده تا توی صحن عقب جمعیت افتاده گلوله میزدند. به این جهت چند گلوله به در صحن رسید و چند گلوله هم به گنبد منور زده شد.
اگر جمالزاده این روایت را سالها بعد و در زمان تأسیس بیمارستان شوروی در خیابان نادری تهران مینوشت، از تند و تیزی زهرآلود قلمش کمی کاسته میشد و روسها را تماماً اجنبیهایی ستمگر و خونخوار در خاک ایران نمیدید که جواب محبت و مدارای ایرانیان را هم با گلوله و ساچمه میدادهاند
دوماهنامه تاریخی روزنامه فیگارو (آوریل-مه ۲۰۱۸) چاپ فرانسه با پروندهای درباره تاریخ ایران منتشر شده است. این ویژه نامه در ۶۴ صفحه نگاهی اجمالی به تاریخ ایران طی پنج قرن و از آغاز سلسله صفویه تا پایان پهلوی میاندازد.
«بازرگان، ذخیره سرشاری از عقل و اخلاق سیاسی بود و برای جامعه ایران ارزش استراتژیک داشت و جزو کمیابهای ایران بود. به همین دلیل هم ارزش استراتژیک دارد.»
ابراهیم فیاض در پی حادثهای که برای نفتکش سانچی در آبهای چین افتاد، بیان کرد: یقین دارم اگر برای نفتکش ایرانی در هرجای دیگر از جمله آمریکا یا اروپا چنین اتفاقی میافتاد، دچار چنین وضعیتی نمیشد. دولت چین میتوانست در این حادثه خیلی کارها انجام دهد اما کاری نکرد، چون جان انسانها برایش ارزش ندارد. باز هم ژاپنیها نسبت به چینیها انسانیتر عمل کردند.