در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۶۹ مطلب
اگر جمال‌زاده این روایت را سال‌ها بعد و در زمان تأسیس بیمارستان شوروی در خیابان نادری تهران می‌نوشت، از تند و تیزی زهرآلود قلمش کمی کاسته می‌شد و روس‌ها را تماماً اجنبی‌هایی ستمگر و خونخوار در خاک ایران نمی‌دید که جواب محبت و مدارای ایرانیان را هم با گلوله و ساچمه می‌داده‌اند
دوماهنامه تاریخی روزنامه فیگارو (آوریل-مه ۲۰۱۸) چاپ فرانسه با پرونده‌ای درباره تاریخ ایران منتشر شده است. این ویژه نامه در ۶۴ صفحه نگاهی اجمالی به تاریخ ایران طی پنج قرن و از آغاز سلسله صفویه تا پایان پهلوی می‌اندازد.
«بازرگان، ذخیره سرشاری از عقل و اخلاق سیاسی بود و برای جامعه ایران ارزش استراتژیک داشت و جزو کمیاب‌های ایران بود. به همین دلیل هم ارزش استراتژیک دارد.»
ابراهیم فیاض در پی حادثه‌ای که برای نفتکش سانچی در آب‌های چین افتاد، بیان کرد: یقین دارم اگر برای نفتکش ایرانی در هرجای دیگر از جمله آمریکا یا اروپا چنین اتفاقی می‌افتاد، دچار چنین وضعیتی نمی‌شد. دولت چین می‌توانست در این حادثه خیلی کارها انجام دهد اما کاری نکرد، چون جان انسان‌ها برایش ارزش ندارد. باز هم ژاپنی‌ها نسبت به چینی‌ها انسانی‌تر عمل کردند.
از دکتر شفیعی کدکنی شنیده ام که «باستانی، تلفيق شعر و ادب با تاريخ است». پیر مرد آرام با عصایی بر دست، بر صندلی چوبی کنار کتابخانه شخصی خود نشست، تا پرسش های من را پاسخ بگوید. زمانی که خبر درگذشت او را شنیدم، تاریخ زنده فرهنگ از دست شده دانستم.
اگر انسان نگاه روايي صرف را از تاريخ بردارد و آن را تنها به مثابه امري مربوط به گذشته نپندارد، مي‌تواند از آن به عنوان ابزاري براي تحليل شرايط حال و حتي ساختن مسير آينده استفاده كند. «محمد علي همايون كاتوزيان» پژوهشگر علوم سياسي، اقتصاددان و تاريخ نگار است كه آثار تحليلي متعددي در حوزه تاريخ سياسي دارد.
برادر یا فرزند شاه هم بودی امنیت نداشتی، تاریخ ایران مالامال است از کشتار و تصفیه درونی در حکومت. شاهان به راحتی عموها و برادرانشان را کور کرده‌اند و یا آنها را کشته‌اند، بسیاری از صدراعظم‌ها و دولتمردان کارآمد نیز توسط خود حکومت از میان برداشته شده‌اند. زمانی که قدرت تنها در دست یک فرد یعنی شاه بود، حکومت‌ها با تصفیه‌های خونین درونی، زمینه نابودی خود را فراهم می‌آوردند.
اگرچه شاه پنجم قاجار سند افتخارآمیز مشروطیت قدرت در ایران را امضا کرده است، اما کارنامه درخشانی ندارد. دوران او جولان بی‌کفایتی بود. مظفرالدین شاه کشور را غارت کرد تا به فرنگ سفر کند، سفرهایی که جز آبروریزی چیزی به دنبال نداشت. اداره کشور توسط این شاه چندان بود که سفیر انگلستان از ناکارآمدی موجود در ایران که منجر به منافع انبوه انگلستان می‌شد، اعلام رضایت کرده است.
