ترنج

در مورد

علی ربیعی

در فرارو بیشتر بخوانید

۳۳۳ مطلب

  • سخنگوی دولت گفت: دولت، بودجه ⁧رسانه ملی را با همه‌ محدودیت‌های خود فراهم می‌کند.

  • تعلیق اجرای برخی تعهدات نشان داد که آنچه «صبر راهبردی» ایران خوانده می‌شود، در آستانه تمام شدن است و در صورت استمرار بی‌عملی اروپا، ایران راه خروج تدریجی از برجام را در پیش خواهد گرفت. عراقچی، ضمن تاکید بر لزوم حفظ این توافق، صریحا گفته است روند فعلی کاهش تعهدات ممکن است به خروج کامل ایران از برجام منجر شود.

  • خطر آنجاست که عده‌ای برای دستیابی به مقاصد کوتاه مدت سیاسی خود چنین چوب حراج به نجابت یک زن مسلمان می‌زنند و مدیران کشور را در شرایط جنگ اقتصادی فعلی متهم به ارتباطات غیراخلاقی می‌کنند؛ آن هم وقتی نه اتهامی اثبات شده و نه تحقیقاتی اعلام شده است.

  • سخنگوی دولت با بیان این که امضای تحریم رهبری عامل وحدت ملی ایرانیان خواهد شد افزود: پیشنهاد تحریم ظریف ترس گروه بی از عقلانیت دیپلماتیک است.

  • این اولین بار در ۴۱ سال گذشته است که یک نخست وزیر از ژاپن به ایران سفر می‌کند.

  • در چهل سال گذشته یعنی از زمان پیروزی انقلاب تا امروز، ۱۲ نفر وظیفه سخنگویی دولت را برعهده داشته‌اند و در دوره‌های چند ماهه یا حتی چند ساله هم چنین پستی خالی بوده است. پیش از پیروزی انقلاب، تنها در دوره دو نفر سخنگوی دولت بودند و چند روز قبل، علی ربیعی به عنوان سخنگوی جدید در دولت حسن روحانی معرفی شد. در اینفوگرافی پیش رو، صاحبان این پست دولتی از سال ۱۳۳۰ تا امروز را معرفی کرده‌ایم.

  • علی ربیعی از دانشگاه تهران لیسانس مدیریت دولتی خود را دریافت کرد و پس از آن فوق لیسانس مدیریت فرهنگی (علوم اجتماعی) را از دانشگاه علامه طباطبایی اخذ نمود. سپس در رشته مدیریت استراتژیک دکترا گرفته و در دانشگاه‌های تهران و پیام نور تدریس کرده است.

  • اما انتصاب ربیعی با نگاه‌های مختلفی مواجه شده است. برخی از این انتصاب به شدت انتقاد کرده اند و می‌گویند این گزینه مناسبی برای سخنگویی نیست. این عده این سوال مطرح می‌کنند که چرا باید ربیعی که استیضاح شده بود دوباره به دولت باز گردد؟

  • نگرانم که وقتی کت سخنگویی می‎پوشد، رفتارش عوض شود. ماله دست بگیرد برای ماله‎کشی رفتار این وزارتخانه و آن سازمان و بدتر این که عصا قورت بدهد و شق و رق راه برود و جواب‎های سربالا بدهد

  • در اینکه جامعه ایران از لحاظ روانی بیشترین ناامنی روانی- اجتماعی را در ۴۰ سال اخیر تجربه می‌کند، تردیدی وجود ندارد و برای آن علت‌های مختلفی مطرح می‌شود که مهمترین آنها عدم دستیابی به شرایط انتظاری است؛ جامعه تا حدودی دچار ناامنی روانی شده است