در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۳۵ مطلب
«به آن‌ها چه بگوییم؟ آن‌ها در نهایت خواهند گفت این برنامه‌مان هست و با این {کشور} تسویه حساب کردیم حالا می‌خواهیم با آن {کشور} تسویه حساب کنیم. اما ما، باید با آن‌ها مشارکت کنیم. ما توافق نظر داریم که این {نظام سعودی} از بین برود. چون برای همه ما خطر دارد. در ازای {این مشارکت، به آمریکایی‌ها خواهیم گفت که} شما دوستان‌مان هستید و نباید به ما تجاوز کنید. {دوست نداریم که فردا پس فردا آمریکایی‌ها بگویند که} فلانی نوبت {براندازی} تو شده است.»
قذافی طوری صحبت می‌کرد که انگار از تاریخ خبری ندارد و اطرافیانش حقایق را از او پنهان می‌کنند. سخنان او طولانی بود و گفت که از هیچ کشور و رئیس‌جمهوری خوشش نمی‌آید. دیدگاهش را با تعصب مطرح می‌کرد و کسی نمی‌توانست با او بحث کند. سخنان او، سخنان یک رهبر نبود.
قذافی می‌دانست چگونه خودش را در قاب دوربین عکاسان خبری جهان بگنجاند، با لباسی عجیب، مو‌هایی پریشان، احاطه شده در میان دختران بلند قد، با لباس‌های محلی یا نظامی. تصویر او همیشه برای جهان عجیب بود. اما روز ۲۸ مهر ۱۳۹۰ وقتی انقلابیون او را از لوله فاضلاب بیرون کشیدند، دوربین هیچ رسانه‌ی مشهوری آنجا نبود، قذافی تنها بود، هیچ زنی در کنار او نبود؛ و وقتی جوان انقلابی با میله فلزی به دیکتاتور لیبی تجاوز کرد، هیچ کس تعجب نکرد.
رهبر کره‌شمالی دلیل اتخاذ تصمیمش برای توقف آزمایش های موشکی و هسته‌ای این کشور را توجیه کرده است.
پسر عموی معمر قذافی گفت که کشورش از نیکولا سارکوزی حمایت کرد تا وی یک هم‌پیمان استراتژیک واقعی بماند.
محمد سعید القشاط، سفیر سابق لیبی در عربستان طی مصاحبه مطبوعاتی خود تاکید کرد که جسد معمر قذافی، دیکتاتور سابق لیبی در مکانی ناشناس دفن شده و تاکنون نشانه‌ای از محل دفن وی وجود ندارد.
سرهنگ معمر قذافی در میان رهبران کشور‌ها به داشتن رفتارهای عجیب و غریب مشهور است، از صراحت‌اش در نشست‌های جهانی گرفته تا محافظان شخصی‌اش همگی حاکی از منش جنجالی او بود.
مرگ معمر قذافی در سال 2011 موجی از شادی را در لیبی به راه انداخت. جِیک والیس سیمونز اما برای ملاقات افرادی که هنوز خاطرات رهبر لیبی را زنده نگه داشته و در سوگش نشسته‌اند، مسافت زیادی را طی نکرد.
