فروش «پیرپسر» بار دیگر ثابت کرد که اغلب فعالان سینمای ایران (مدیران، تهیهکنندگان، پخشکنندگان، سینماداران، منتقدان و کارشناسان) توانایی پیشبینی موفقیت یا شکست یک فیلم را ندارند. از «قیصر» در سال ۱۳۴۸ تا «سناتور» در سال ۱۳۶۲ تا «قرمز» در سال ۱۳۷۷ پیشبینی میشد که جملگی در اکران شکست بخورند. اما فروش این فیلمها حتی سازندگانشان ا را شگفتزده کرد.