در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۳۵۲۳ مطلب
ترامپ با اشاره به برداشته شدن تحریم‌های آمریکا علیه سوریه مدعی شد: «من خواستار برداشته شدن تحریم‌های اعمال شده علیه ایران هستم تا این کشور فرصتی برای توسعه، رشد و پیشرفت داشته باشد. ایران پتانسیل بسیاری دارد. امیدوارم دیگر شعار مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسرائیل از سوی ایران نشنویم و این کشور مسیر صلح را انتخاب کند.»
حملات جاش همر، دبیر ارشد نیوزویک، به نشریه آمریکن کانسرویتیو بازتابی از تلاش جریان‌های نئومحافظه‌کار برای احیای سیاست‌های جنگ‌طلبانه و حمایت بی‌چون‌وچرا از اسرائیل است؛ سیاست‌هایی که منتقدان را متهم و مخالفان جنگ را سرکوب می‌کند. آمریکن کانسرویتیو با تأکید بر خویشتن‌داری و مخالفت با جنگ، این رویکرد را به زیان منافع آمریکا و ثبات منطقه می‌داند و همچنان علیه موج فریب و جنگ‌افروزی می‌ایستد.
بازگشت ترامپ به کاخ سفید، برخلاف وعده‌های پرزرق‌وبرق و نگرانی‌های منتقدان، تاکنون تغییر بنیادینی در اقتصاد آمریکا ایجاد نکرده است. نرخ بیکاری و تورم تقریباً ثابت مانده و رشد اقتصادی کندتر از سال گذشته است. سیاست‌های حمایتی و تعرفه‌ای ترامپ، با وجود تبلیغات گسترده، تأثیر چشمگیری بر بهبود معیشت مردم نداشته و فضای اقتصاد همچنان مبهم و بی‌اطمینان است؛ همین وضعیت نارضایتی و بی‌اعتمادی رای‌دهندگان را افزایش داده است.
عملیات نظامی اسرائیل علیه ایران نه تنها چشم‌انداز عادی‌سازی روابط با عربستان و سایر کشورهای عربی را بهبود نبخشیده، بلکه موجب افزایش فاصله و نارضایتی این کشورها از تل‌آویو شده است.
«دانش هسته ای ایران قابل بمباران نیست. حتی به رغم ترور برخی از دانشمندان هسته ای ایران نیز نمی توان برنامه هسته ای این کشور را متوقف کرد. یکی از مسائل به شدت خطرناک، مربوط به تغییر مواضع مکرر دونالد ترامپ است. نباید از یاد برد که ترامپ در بحبوحه مذاکرات دیپلماتیک با ایران اقدام به انجام حمله علیه سایت های هسته ای این کشور کرد. اقدامی که عملا بازگشت به مسیر دیپلماسی را سخت و بی‌معنی کرده است.»
بی‌ثباتی ذاتی ترامپ و تصمیمات غیرقابل پیش‌بینی او، اتحاد او و نتانیاهو را شکننده کرده است. پشت لبخندهای دیپلماتیک، نگرانی از تغییر ناگهانی رویکرد آمریکا وجود دارد. همزمان، خاورمیانه زیر سایه بحران‌های بی‌سابقه قرار دارد و به دیپلماسی آینده‌نگر و رئیس‌جمهوری خویشتندار بیش از هر زمان نیازمند است.
در آستانه سفر سوم نتانیاهو به واشنگتن در دوره دوم ریاست‌جمهوری ترامپ، گمانه‌زنی‌ها درباره احتمال اعلام آتش‌بس در غزه، پیوستن سوریه به توافقات ابراهیم و مجوز حمله جدید به ایران بالا گرفته است. ترامپ با اهرم کمک‌های نظامی، بر نتانیاهو و دستگاه قضایی اسرائیل فشار می‌آورد. بحران انسانی غزه و سیاسی‌کاری در روند کمک‌رسانی ادامه دارد و تحرکات دیپلماتیک فعلی، بدون فشار واقعی آمریکا، چشم‌انداز روشنی برای حل بحران‌ها ترسیم نمی‌کند.
حملات آمریکا و اسرائیل گرچه برنامه هسته‌ای ایران را کند کرده‌اند، اما نتوانسته‌اند زیرساخت‌های هسته ای را نابود کنند. اروپا همچنان بر گفت‌وگو با تهران تأکید دارد، اما فضای سیاسی بسته و بی‌ثباتی سیاست‌های آمریکا، روند مذاکرات را دشوار کرده است. دیپلمات‌ها هشدار می‌دهند بدون توافق جدید، کنترل بر فعالیت‌های هسته‌ای ایران غیرممکن خواهد بود؛ در حالی که تهران همکاری با آژانس را کاهش داده و اختلافات درباره برنامه موشکی نیز پابرجاست.
ایفای نقش ترامپ در برقراری آتش‌بس ایران و اسرائیل، نشانه‌ای از تولد دکترین جدیدی در سیاست خارجی آمریکا است: اعمال فشار نظامی محدود همراه با مطالبه مسئولیت‌پذیری از متحدان. این رویکرد اکنون به پرونده اوکراین نیز تسری یافته و با حمایت اروپا و استفاده از دارایی‌های بلوکه‌شده روسیه، می‌تواند بدون مداخله مستقیم نظامی آمریکا، روسیه را مهار کند.
در پی پایان ناگهانی جنگ ۱۲ روزه علیه ایران و حملات آمریکا و اسرائیل به تأسیسات هسته‌ای، هیچ‌یک از اهداف کلیدی مانند نابودی برنامه هسته‌ای یا مهار توان موشکی ایران به‌طور کامل محقق نشد. ایران با انسجام داخلی، تداوم راهبرد بازدارندگی و تقویت محور مقاومت واکنش نشان داده است. در مقابل، اسرائیل با حمایت ترامپ احتمال حمله مجدد را بررسی می‌کند و آتش‌بس غزه را ابزاری راهبردی برای تمرکز بر ایران می‌داند.
