ترنج

در مورد

سیاست خارجی

در فرارو بیشتر بخوانید

۴۷۱ مطلب

  • «سیاست خارجی ایران قدرت اقناعی خود را از دست داده است؛ یعنی نتوانسته حتی متحدین منطقه‌ای ایران و افکار عمومی همسایگان را قانع سازد که منافع ایران با منافع آن‌ها همسو و هم‌راستاست.»

  • «حشمت‌الله فلاحت پیشه»، رئیس سابق کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس و استاد دانشگاه علامه طباطبایی گفت: من هنوز هم معتقدم که برجام فدای روسیه و جنگ اوکراین شد. من متأسفم برای آن دسته از ایرانی‌هایی که آن موقع رفتند در خود مسکو مصاحبه کردند و گفتند نه، روس‌ها مانع نبودند، ما اختلافات دیگری داریم و اختلافات دیگر را آمدند مطرح کردند؛ اختلافاتی که بعد از مذاکرات اضافه شد و برجام برگ اول ایران بود که فدای روسیه شد.

  • مجلسی انگارهای دوران جنگ سرد را پایان یافته می داند و در ضرورت تغییر سیاست خارجی «نگاه به شرق»نوشت: در چنین وضعی است که روسیه و چین به خود اجازه می‌دهند درباره تمامیت ارضی ایران اظهارنظر کنند. زمانی هم که اعتراضی به آن‌ها صورت می‌گیرد، مدعی می‌شوند که ما نگفتیم جزایر سه گانه باید از ایران جدا شود و تنها خواهان تعیین تکلیف موضوع در دادگاه شدیم. پاسخ صحیح به آن‌ها باید این باشد که شما حق چنین اظهارنظری را ندارید.

  • هر کشوری، روابط خود را از زاویه منافع خود با ما تعریف می‌کند و از همان زاویه نیز با ما گفتگو می‌کنند. ما مدتی پیش درست مثل همین مشکلات را با چین نیز داشتیم و شکایت می‌کردیم که چرا چین موضعی نزدیک به کشور‌های عربی گرفته و منافع ما را نادیده گرفته است. اکنون نیز، درباره روسیه، تاریخ تکرار شده است و از رفتار روسیه ابراز ناراحتی می‌کنیم؛ بنابراین شاید وقت ان رسیده که به جای بررسی رفتار دیگر کشورها، روی رفتار‌های خودمان متمرکز شویم.

  • سفیر پیشین ایران در اتحاد جماهیر شوروی، در نامه‌ای سرگشاده به شورای نگهبان به انتقاد از دوگانگی دیپلماسی و میدان پرداخت.

  • با وجود اینکه قوانین ما تاکید بر نقش دولت و وزارت امورخارجه در تصمیم‎گیری‎های برون‌مرزی دارد، از همان ابتدای کار پیروزی انقلاب اسلامی اختلاف بر سر تصمیم‌گیری حوزه سیاست خارجی وعدم هماهنگی‌ها و موازی‌کاری‌ها به میان آمد. چنانچه پیش از اینکه قانون اساسی و حکومت جمهوری اسلامی به تایید مردم برسد، کریم سنجابی، وزیر امورخارجه دولت موقت در ۲۷ فروردین ۱۳۵۸ به دلیل همین موازی‌کاری‌ها استعفا داد.

  • به رغم وجود اختلافات بین دولت‌ها و شکل‌گیری منافعی متضاد، تمامی دولت‌ها در همکاری با سایرین منافع نسبی را بر منافع مطلق ترجیح می‌دهند و بدین سان همکاری را تا بدان‌جا ادامه خواهند داد که تغییری در جایگاه طرف مقابل ایجاد نشود. نه غرب و نه شرق هیچ‌کدام در تعاملات با جمهوری‌اسلامی‌ایران این اصل را نادیده نخواهند گرفت؛ چراکه به باور هر دو طرف، هرگونه تعاملی که سبب تغییر جایگاه ایران در نظم جهانی شود، در مقام ورود رقیبی جدی به عرصه نظام بین‌الملل تعبیر خواهد شد. تضاد منافع قدرت‌های بزرگ، تنها…

  • عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی تاکید دارد عامل مشارکت در اقتصاد جهانی احتمال جنگ نظامی میان چین و آمریکا را از بین برده، زیرا ۶۰ درصد کالای مصرفی آمریکایی‌ها تولید چین است. او در ادامه، اما مهمترین دغدغه مسئولان را امنیت داخلی و خارجی دانسته، و از این رو معتقد است در ایران برخلاف کشور‌های توسعه یافته، مناظره میان دو تفکر مخالف و موافق که خود عامل بسیار مهمی در رشد اقتصادی است در حوزه اقتصاد و یا سیاست خارجی صورت نمی‌گیرد.

  • عربستان کاملا در مسیر سیاست موازنه‌ای حرکت می‌کند یعنی با غرب و شرق در رابطه است. عربستان مایل است از نظر اقتصادی، حداکثر استفاده را از شرق و چین و ژاپن و ... ببرد، اما متحد غرب نیز بماند و به همین خاطر نیز اصرار دارد آمریکا امنیت عربستان را تضمین کند. اکنون که عرب‌ها به دنبال قرار گرفتن بین ۱۰ قدرت برتر جهانی است، به دنبال تندروی‌های گذشته نیست. در نتیجه توسعه و ثبات را همزمان پایه ریزی می‌کند. برقرای ارتباط با ایران نیز در راستای همین ثبات منطقه‌ای بود.

  • موضع گیری‌های دو کشور چین و روسیه در به رسمیت شناختن حق اعراب بر جزایر سه گانه، درست زمانی انجام می‌شود که سیاست خارجی دولت سیزدهم، توجه به کشور‌های شرقی، به مثابه تکیه گاهی برای ایجاد اتحاد‌های راهبردی و دیوار‌های دیپلماتیک در برابر غرب است.