در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۱ مطلب
سطح تحصیل شهروندان یک کشور (یا به شکل عمومی تر، وضعیت نظام آموزشی در یک کشور) چه تاثیری بر توسعه همه جانبه آن کشور بر جا می‌گذارد؟ برای ما ایرانی‌ها که بیش از یک قرن است در طلب توسعه در جا زده ایم، این پرسشی اساسی است. پاسخ، اما به آن میزان که فکر می‌کنیم، سرراست نیست.
در محیط‌های علمی همکاران با پسوند همدیگر را صدا نمی‌کنند. ولی شاید جز یکی، دو مورد موفقیتی نداشتم. آیا شما دیده‌اید کسی بگوید دکتر گاندی، دکتر کوفی عنان، دکتر ماندلا؟ ولی ما همچنان می‌گوییم «دکتر» مصدق!
می‌پرسم اگر سونن نبود، چه می‌کرد. می‌گوید:"کاش می‌توانستم شغل پاره وقت داشته باشم. کاش می‌توانستم بروم سفر. از اول دبیرستان تا امروز سفر نرفتم. مردم می‌گویند دانش آموز دبیرستانی نباید سفر برود و باید روی آزمون تمرکز کند." به اینجا که می‌رسد کمی مکث می‌کند و بعد می‌گوید: "کاش می‌توانستم بخوابم...بخوابم و هیچ کس بیدارم نکند."
ایران تبدیل به کشور مهندس‌ها شده است! گزارش طرح آمارگیری از نیروی کار در سال‌های ٩٠ تا ٩٥ نشان می‌دهد که به ازای هر یک تکنیسین در ایران ١,٧ نفر مهندس وجود دارد.
"ما ملتی هستیم که علی‌الاصول در زندگی خویش چندان به علم و سبک زندگیِ علمی بها نمی‌دهیم؛ دوست داریم که آخرین ورژن مویابل اپل را بخریم اما هیچ‌گاه به خود زحمت تفکر در نحوه ساخت آن را نمی‌دهیم. ما نخبگان و اساتید برجسته‌ای داریم اما چون این افراد از جامعه بازخورد مثبتی دریافت نمی‌کنند یا جلای وطن می‌کنند یا سرخورده شده در لاک خود فرو می‌روند."
"اگر شما در پیاده‌رو بگویید "آقای دکتر!" هفت-هشت نفر سر بر می‌گردانند؛ این یعنی هرکسی به‌راحتی می‌تواند سر کلاس‌های دانشگاهی بنشیند و مدرک بگیرد."
چندی‌پیش رییس دانشگاه آزاد گفت: 500 هزار صندلی در دانشگاه آزاد خالی مانده است. حمید میرزاده در هشتمین جلسه هیئت امنای دانشگاه آزاد همدان همچنین گفته اگر توسعه تحصیلات تکمیلی در دستور کار دانشگاه قرار نگرفته بود، مشکلات اقتصادی بسیاری پیش می‌آمد.
