در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۸۶ مطلب
جامعه ایرانی هیچ تمایلی به توسعه‌گرایی ندارد، ولی تمایل به توازن دارد و نمی‌تواند بپذیرد که محور تعارض علیه آن‌ها شامل آمریکا، اسرائیل و برخی کشور‌های جهان عرب که امروز به رهبری عربستان است، در حوزه امنیت منطقه‌ای و ساختار داخلی، کنش ضدامنیتی انجام می‌دهند؛ بنابراین ضرورت موازنه، ایجاب می‌کند که ایالات متحده نه‌تنها به برجام برگردد، بلکه برای ترمیم برجام و به جهت پایداری امنیتی و توازن قدرت منطقه‌ای با ایران وارد رفتار سازنده شود.
یک مشاور ارشد پیشین جو بایدن گفت که او تصمیم دارد در ماه‌های اولیه ریاست جمهوری اش به توافق هسته‌ای بازگردد. او گفت البته بایدن به دنبال تغییراتی در برجام خواهد بود.
هاشمی طباء در رابطه با صحبت‌های محسن رضایی مبنی بر اینکه درآمد سالانه را به ۵۰ هزار دلار در سال می‌رسانیم، گفت: چگونه می‌توانیم درآمد سرانه را ۵۰ هزار دلار کنیم؛ اگر شدنی است راهکار بدهند، باید خط مشی و برنامه ریزی داشت. جالب است که به دلار هم می‌گویند یعنی همه دنبال دلار هستند و چشمشان به آمریکا است. به ریال بگویید چرا به دلار مطرح می‌کنید.
دستمالچیان سفیر اسبق ایران در لبنان نوشت: مذاکره، آن هم با امریکا شوخی‌بردار نیست. باید با هوشیاری و بسیار دقیق و حساب شده به مصاف دموکرات‌های موذی و خوش‌خط و خال رفت. اینکه مجددا برویم در اتاق مذاکره و ندانیم چه می‌خواهیم و چه می‌توانیم بدهیم یا طرف مقابل چه به ما خواهد داد، کار عبث و بیهوده و «ضدمنافع ملی» خواهد بود.
سفارت امریکا در تهران به عنوان مقر سرفرماندهی سازمان سیا در منطقه خاورمیانه دارای اهمیتی ویژه بود. اشغال سفارت که موجب قطع ارتباط سیاسی امریکا با ایران در تاریخ ۲۰ فروردین ۱۳۵۹ شد، تاثیرگذاری دیپلماسی امریکا بر معادلات قدرت در ایران را دچار وقفه کرد. این وقفه همراه با لغو قرارداد‌های هنگفت فروش اسلحه، لغو قرارداد اتمی و به ویژه پس از خروج ایران از پیمان سنتو سبب ایجاد گسستی در پرده آهنین امریکا پیرامون شوروی از فنلاند تا کره شد.
عباس عبدی نوشت: اگر ترامپ برنده شود، به نظرم شانس چندانی برای عبور مسالمت‌آمیز از وضع وجود میان دو کشور قابل تصور نیست، چون او اهل گفتگو و مذاکره نیست، بنابراین به سرعت به سوی تقابل حرکت خواهد کرد. این تصور که دولتی از جنس مجلس فعلی در سال ۱۴۰۰ می‌تواند با ترامپ کنار بیاید، خیالی خام و به نظرم تا حدی ساده‌لوحانه است.
عربستان سعودی، امارات‌عربی‌متحده و بحرین که همواره به نفع «فشار حداکثری» لابی کرده‌اند، چشم‌انداز پیروزی بایدن را «مضطربانه» پیگیری می‌کنند. ریاض، ابوظبی و منامه نگرانند که پیروزی بایدن به مفهوم بازگشت به دیپلماسی دوره اوباما باشد، دیپلماسی که به باور آنان کشورهایشان را در برابر ایران آسیب‌پذیر کرده است.
انتظار نمی‌رود که بایدن به یک باره تمام تحریم‌های اعمال شده در دوره ترامپ و پس از برجام را لغو کند. احتمالا تعدادی کافی از تحریم‌ها را لغو می‌کند تا محرکه لازم برای یک برجام دوباره مذاکره شده را داشته باشد و در عین حال برخی از آن‌ها را نگه می‌دارد تا بتواند بر عملکرد منطقه‌ای ایران اثر بگذارد.
گروهی که چهار سال پیش و در شب پیروزی ترامپ بر هیلاری کلنیتون مانند اعضای ستاد انتخاباتی ترامپ، شاد و مسرور بودند که کار دولت به پیچ و خم خواهد افتاد، حالا در تحلیل خودشان نگران شکست ترامپ شده‌اند. آنان این روز‌ها با استرس رویداد‌های امریکا را مرور می‌کنند که نکند نتایج به گونه‌ای رقم بخورد که برای این جنگ اقتصادی، پایانی متصور و گرهی از کار فروبسته خلق باز شود.
بایدن در ماه سپتامبر در مصاحبه با «سی‌ان‌ان» اعلام کرده بود که در صورت پیروزی در انتخابات روز سوم نوامبر، آمریکا بار دیگر به جمع کشور‌های شرکت‌کننده در توافق هسته‌ای سال ۲۰۱۵ باز‌خواهد گشت. چنین امری به‌معنای رفع تحریم‌های پیش‌بینی شده از سوی دولت ترامپ خواهد بود. از این‌رو، دولت ترامپ تصمیم دارد مانع از رفع تحریم‌های ایران شود.
