در حالی که شی جین پینگ رئیس جمهور چین این هفته برای تاجگذاری خود به عنوان امپراتور قرن بیست و یکم چین آماده می‌شد موفقیت سیاست‌های تندروانه خود را در پنج سال گذشته در بوق و کرنا کرد و در این روند هشداری شوم نسبت به آن چه که در راه است را ارائه داد.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۷۱ مطلب
در حالی که شی جین پینگ رئیس جمهور چین این هفته برای تاجگذاری خود به عنوان امپراتور قرن بیست و یکم چین آماده می‌شد موفقیت سیاست‌های تندروانه خود را در پنج سال گذشته در بوق و کرنا کرد و در این روند هشداری شوم نسبت به آن چه که در راه است را ارائه داد.
کارشناسان معتقدند نکته اصلی آن است که شی قصد دارد مسیر خود را علیرغم کُند شدن روند رشد اقتصاد و جنجال‌هایی که برخی از سیاست‌های او در داخل و خارج از چین ایجاد کرده کماکان ادامه دهد و تلاش بلند پروازانه خود را برای «جوان‌سازی بزرگ» چین حفظ یا تشدید کند.
بیستمین کنگره حزب کمونیست چین، روز –یکشنبه- در مقام یکی از مهم‌ترین رویداد‌های جهان برگزار شد. حال در باب این نشست مهم و سرنوشت‌ساز سه سوال اصلی قابل طرح هستند
برگزاری اجلاس کنگره حزب کمونیست چین یکی از مهم‌ترین رویداد‌های جهان در این روز‌ها به شمار می‌رود و به دلیل اهمیت آن، کشور‌های مختلف جهان از جمله غربی‌ها با حساسیت و دقت بالایی این رویداد مهم و اخبار مرتبط با آن را دبنال می‌کنند.
اگرچه ممکن است قدرت شی به چالش کشیده شده باشد، اما هیچ گونه فرسایشی متحمل نشده است. او از پایه‌های محکم حمایت مردمی برخوردار است. هر چند که مخالفت‌ها علیه او به ویژه در میان نخبگان چین متنوع و بزرگ هستند، اما این مخالفت متفرق بوده و قادر به سازماندهی نیستند و فاقد دیدگاه مشترکی برای ارائه جایگزین یا ارائه راهی برای تغییر هستند.
دولت چین تحت رهبری «شی جین پینگ» به تلاش خود برای محافظت از خود در برابر سطوح بیشتر فشار اعمال شده از سوی ایالات متحده ادامه خواهد داد، زیرا شاهد است که امریکا با مشکلات داخلی خود در حال دست و پنجه نرم کردن است. از جهت دیگر، رهبری چین ایالات متحده را بالقوه خطرناک‌تر می‌بیند.
یک ضرب المثل چینی می‌گوید: «زنجبیل کهنه‌تر تندتر است». در دوران ریاست جمهوری شی ترس از اخراج یا پاکسازی به احتمال زیاد مانع از طرح برخی از انتقادات از سیاست‌های فعلی او شد. با این وجود، بازنشستگی ممکن است تعدادی از اعضای سابق حزب را متقاعد سازد که چیزی برای از دست دادن ندارند و بهتر است که از شی انتقاد کنند.
شی در همان دامی افتاد که دیکتاتورها را در طول تاریخ به دام انداخته است: او بیش از حد دست به کار شد. او بیش از هر رهبر چینی دیگری از زمان «مائوتسه تونگ» قدرت را در دستان خود متمرکز کرده و به قدری به طور کامل بر چین مسلط شده که او را «رئیس همه چیز» می‌نامند.
شی خود را در حال مبارزه مرگ یا زندگی برای بقای حکومت حزبی علیه نیرو‌های براندازی می‌داند که توسط دولت‌ها و سازمان‌های خارجی متخاصم هدایت می‌شوند.
حزب کمونیست همواره درگیر مسئله «کنترل» بوده است. با این وجود، در زمان ریاست جمهوری «شی جین پینگ» این وسواس عمیق‌تر شده است. پس از سه دهه گشایش و اصلاحات در زمان رهبران قبلی چین از بسیاری جهات تحت رهبری شی بسته‌تر و خودکامه‌تر شده است.