شیخ وقت ابوبکر شبلی رحمةالله علیه ازکبار و اجله مشایخ بود و ازمعتبران و محتشمان طریقت و سید قوم و امام اهل تصوف و وحید عصر و بحال و علم بی همتا و نکت و اشارات و رموز و عبارات و ریاضات و کرامات او بیش از آنست که در حد حصر و احصاء آید...
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۴۱ مطلب
شیخ وقت ابوبکر شبلی رحمةالله علیه ازکبار و اجله مشایخ بود و ازمعتبران و محتشمان طریقت و سید قوم و امام اهل تصوف و وحید عصر و بحال و علم بی همتا و نکت و اشارات و رموز و عبارات و ریاضات و کرامات او بیش از آنست که در حد حصر و احصاء آید...
میری معتقد است که طریقت و تصوف صورت سازمانی و نهادی تصوف است اما تنها طریق سلوک معنوی تصوف نیست. از نظر او طریقت‌ها شریعت را قبول دارند اما برای طی طریق معنوی و حرکت باطنی طریقت را پیش می‌گیرند.
در نشست رونمایی از کتاب «کلمات طاهر»، پازوکی گفت: امید است روحیه حقیقتجویی و جسارت فکری استاد دینانی مانع از این شود که در دام خطابه بیافتند.
کتاب مکتب حکمی تهران و عرفان اسلامی در پس توضیح تاریخ عرفان شیعه در مکتب تهران بوده و تلاش می‌کند تا خلا پژوهش در این زمینه را کاهش دهد.
کانال تلگرامی «غلامحسین ابراهیمی‌دینانی» با انتشار بخشی از کتاب‌های وی به شرح بخشی از بیانات باباطاهر عریان و شرح عبارت «العلمُ بالغفلةِ جهلٌ و الجهلُ بالمعرفةِ علمٌ» پرداخته است.
مرحوم آیت الله عزیز خوشوقت، از شاگردان موفق آیات عظام بروجردی، امام خمینی و علامه طباطبایی بود که پس از پایان تحصیلات، به جای ماندن در قم و تدریس فقه و اصول و فلسفه و عرفان برای طلاب، به تهران بازگشت و به تربیت علمی و اخلاقی جوانان مستعد، بر اساس موازین قرآن و اهل بیت، پرداخت. با این حال، از قم نیز فاصله نگرفت و گروهی از طلاب فاضل و خوش استعداد را نیز در حوزه علمیه تربیت نمود...
مظاهری معتقد است که مباحث اخیر سروش برخلاف مدعای خود نسبتی با مباحث عارفان ندارد و تجربه عارفان متفاوت از تجربه نبی است.
تفسیر عرفانی معتقدان و منتقدان فراوانی دارد؛ در حالی که برخی از طرفداران معتقد به تساوی میان طریقت و شریعت هستند، بسیاری از منتقدان اشکال خود را دقیقا بر مبنای عرفان یعنی کشف و شهود سامان داده‌اند که چگونه تجربه عرفانی می‌تواند مبنا و معیاری برای تفسیر قرآن باشد که امری عینی و یقینی است.
گروه اندیشه: میری معتقد است برخی از تعارضاتی که در خصوص عرفان وجود دارد، محصول یکسان‌سازی حکومت‌هاست؛ در عرفان، نگاه عمیقی به قرآن و احادیث وجود داشته اما این مباحث نوشته نمی‌شده است زیرا سنت عرفانی، قدمی است و نه قلمی و این محصول عمق نگاهی است که عرفا داشته‌اند.