میری معتقد است عرفان نوعی تجربه زیسته و معرفتی است که برخاسته از دستگاههای فلسفی ثابت و قرائتهای کلامی جزمگرایانه ویژه در ادیان نیست؛ از این منظر هر چه پیشتر میرویم، تفاسیر مبتنی بر این تجارب زیسته انسان، شاید در سالهای آتی و قرون پیشروی ما، بیشتر امکان برجسته شدن داشته باشد.