«محوطه باستانی «شهنه پشت» بابل از نیمه دهه ۱۳۸۰ هدف حفاریهای سودجویان آثار تاریخی قرار گرفت و بسیاری از قبور و اشیای داخل آن که قدمت سه هزارساله دارد به یغما رفت.»
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۴۹ مطلب
«محوطه باستانی «شهنه پشت» بابل از نیمه دهه ۱۳۸۰ هدف حفاریهای سودجویان آثار تاریخی قرار گرفت و بسیاری از قبور و اشیای داخل آن که قدمت سه هزارساله دارد به یغما رفت.»
باستان شناسان از کشف یک تدفین و اسکلت در تپه هفت هزار ساله چشمه علی ری خبردادند. بر اساس شواهد احتمال داده میشود این اسکلت به دوره سلیک ۳ (حدود ۴۳۰۰ پیش از میلاد) مربوط باشد.
باستانشناسان در مرکز سوئد یک اتاقک سنگی ۵۵۰۰ ساله را کشف کردهاند که شامل چندین گور از دوره نوسنگی اولیه است، اما به نظر میرسد بسیاری از استخوانهای بزرگ اسکلتها، از جمله جمجمهها، زمانی که اجساد در آنجا دفن شدند، از محل برداشته شده بودند.
اسکلتهایی که در سال ۲۰۰۱ در یکی از جزایر اسکاتلند کشف شدند، در ابتدا صرفا به عنوان قدیمیترین مومیاییهای بریتانیا شناسایی شده بودند، اما بعدا معلوم شد که شگفتی آنها منحصر به قدمت بیش از ۳ هزارسالهشان نیست.
این اسکلت که قدمت آن به حدود قرن ۱۷ یا ۱۸ برمیگردد، میتواند اطلاعات تازهای را از یک گروه نسبتاً ناشناختۀ قومی در اختیار محققان بگذارد.
بر اساس شکل و شمایل و شیوۀ ساخت قطعۀ سفالی، باستانشناسان قدمت این تدفین را حدود ۷ هزار سال تخمین زدهاند. تدفین این فرد در خاکی نه چندان متراکم و با خاصیتی غیر اسیدی صورت گرفته که همین امر باعث حفظ طولانی مدت اسکلت شده است.
در آوریل سال ۲۰۰۴ گروهی از محققان که برای اکتشاف گاز مشغول حفاری در صحراهای یونان بودند، به اسکلتی غولپیکر برخوردند که شبیه به اسکلت انسان بود، ولی اندازه آن چند برابر یک انسان واقعی بود.
افزون بر آن یک جمجمه گوسفند بالغ در کنار جمجمههای جنین انسانی قابل تشخیص است. همچنین یک ظرف دسته عمودی آبریزدار و یک ساغر کوچک به همراه بخشی از بدنه یک خمره با رنگ نخودی و تزئین طنابی، یافتههای سفالی این بخش را تشکیل میدهند.
زمانی که این گوردخمهها کشف شدند، دههها بود که کلیسای کاتولیک با اصلاحات پروتستانی درگیر بود. به رغم این حقیقت که بقایای خاص انسان قرنها به عنوان بقایای مقدس مورد تکریم بودند، اصلاحطلبان پروتستانی عقیده داشتند نگهداشتن این بقایا بتپرستی است.
استخوانها که پس از آسیب دیدن کفپوش پیدا شدند شامل سه آرواره میشدند و همین یافته سبب شد باستانشناسان تصور کنند آنها بقایای سه انسان هستند.