در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۶۹۱ مطلب
طی هفته‌ای که از تفاهم ارمنستان و آذربایجان بر سر کریدور زنگزور می‌گذرد، انتقادات بسیاری در ایران، به‌ویژه از سوی جریان‌هایی که به دستگاه دیپلماسی تاخته و عملکرد آن را ضعیف می‌دانند، مطرح شده است. آن‌ها به ارمنستان نیز خرده می‌گیرند که چرا به همکاری با آمریکا تن داده است.
«همه‌چیز به خودمان بستگی دارد، نه دیگران. دشمنان فقط قادرند از ضعف‌های ما علیه‌مان استفاده کنند. آن‌ها خالق هیچ تهدیدی علیه ما نیستند. به جای نزاع با دیگران خود را اصلاح کنیم.»
«در جریان این گفت‌وگو، دو طرف حملات هوایی عمدی روسیه به یک مخزن ذخیره‌سازی نفت متعلق به شرکت «سوکار» آذربایجان در اوکراین، سایر تأسیسات آذربایجانی، و یک ایستگاه تقویت فشار که گاز آذربایجان را به اوکراین منتقل می‌کند را محکوم کردند. »
عبدالرضا فرجی راد:«دالان و مسیر ترامپ نوعی مسخره بازی است و بعد از رفتن ترامپ، دموکرات ها این نام را عوض می کنند. آمدن شرکت آمریکایی به منطقه در ایران حساسیت ایجاد کرده است. ناتو دیگر نمی آید. ناتو یک بار به افغانستان آمد اما حاضر نشد دیگر بیاید چرا که برای هفتاد و هفت پشتش بس بود. در مسئله توافق زنگزور، برنده اصلی ارمنستان است. »
جمهوری آذربایجان که امروز ارمنستان را شکست داده است و علیرغم میل روسیه پای امریکا و اسرائیل را به قفقاز جنوبی باز کرده است دیگر هرگز به نقش فرعی و محلی سابق خود باز نخواهد گشت! حالا با جنونِ عظمت‌طلبی علی‌اف و اردوغان چه خواهید کرد؟ با این تفاسیر پل ترامپ نقطه آغاز یک بحران عمیق ژئوپلتیکی در شمال غرب ایران خواهد بود.
بزرگترین بازنده توافق اخیر میان آذربایجان و ارمنستان را می‌توان روسیه دانست. دیدار رهبران ارمنستان و آذربایجان این بار نه در کرملین که در کاخ سفید برگزار شد و دو طرف بیانیه‌ای را به امضا رساندند که عملاً منافع روسیه را در منطقه‌ای که تا چند سال قبل حیاط خلوت روسیه به حساب می‌آمد نادیده می‌گرفت.
متاسفانه حقیقت این است که ایران نمی تواند روی مخالفت روسیه با طرح زنگزور، حساب راهبردی باز کند. روس ها زنگزور را همچون سایر مسائل سیاست خارجی خود مانند برجام، به راحتی می فروشند. اکنون اولویتی که برای روسیه مطرح است، مسله اوکراین و شرایطی است که در خصوص جنگ با اوکراین وجود دارد. بنابراین عملا روس ها در برابر سایر حوزه های اختلافی به گونه ای سکوت یا اغماض را در پیش گرفته اند
طبق بیانیه منتشر شده در ویگاه وزارت خارجه روسیه، وی با مثبت ارزیابی کردن نشست اخیر واشنگتن و میانجی‌گری آمریکا گفت: «امیدواریم این گام به پیشبرد دستورکار صلح کمک کند، هرچند تا همین اواخر باکو و ایروان تأکید داشتند که گفت‌وگو را به‌طور مستقیم و بدون کمک خارجی ترجیح می‌دهند.»
«ما در حال ایجاد ارتباط ریلی با آسیای مرکزی هستیم. چین نیز در حال ایجاد یک مسیر ریلی جدید به غرب است که در حال حاضر وجود ندارد. بنابراین، مسئله چشم‌انداز بسیار مهم است. این تفسیر وجود دارد که این امر مشکلاتی را برای منافع روسیه یا ایران ایجاد می‌کند، اما بیایید از منظر دیگری به آن نگاه کنیم، و شاید این پروژه بتواند به فرصت خوبی برای شروع همکاری اقتصادی بین ایران و ایالات متحده، روسیه و ایالات متحده تبدیل شود. »
مهم‌ترین سؤال این روزها اینست که خواب سنگین دیپلماسی ما تا چه وقت ادامه خواهد داشت؟ محاصره در حال تکمیل شدن است، آیا زمان جبران ضعف دیپلماسی فرا نرسیده است؟
