در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۴۶ مطلب
حجت‌الاسلام روح‌الله حسینیان رییس اسبق مرکز اسناد انقلاب اسلامی در بخشی از کتاب «۱۴سال رقابت ایدئولوژیک شیعه در ایران» با اشاره به ترور نافرجام محمدرضا پهلوی در بهار ۱۳۴۴ به درست رضا شمس‌آبادی، نوشت: «سازمان انقلابی حزب توده ایران در آذر سال ۱۳۴۳ در تیرانا پایتخت آلبانی، فعالیت خود را اعلام کرد. این سازمان ایدئولوژی خود را مارکسیسم‌ـ مائوئیسم و خط‌مشی خود را مبارزه قهرآمیز اعلام کرد.
امروز چهارشنبه ۲۴ اسفند ماه، جمعیت مردمی طلبکاران شاه با تجمع مقابل دادستانی کل کشور، طومار شکایت اموال غارت شده مردم ایران توسط خاندان پهلوی را به عبدالصمد خرم آبادی معاون دادستان کل کشور تحویل داده و خواستار پیگری اموال به سرقت رفته مردم ایران از طریق مراجع قضایی بین المللی توسط قوه قضاییه و دادستان کل کشور شدند.
بختیار از معدود افسرانی بود که در اوضاع پرآشوب و بی‌نظم پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ توانست نظم تهران را با سرکوب و قتل مخالفان برقرار کند. او در این دوره اعضای بسیاری از نهضت ملی، حزب توده و فداییان اسلام را دستگیر، زندانی، شکنجه و اعدام کرد.
یک فعال فضای مجازی تصاویر هوایى کاخ ملت منتشر کرده است. او گفته شاید ظاهرش ساده باشد، اما طراحى و معماری داخلی، سنگهاى مرمر و گچبرى هاى مطلاى سقفها، لوستر‌ها و چهل چراغهاى بی بدیل و وسایل بسیار آنتیک همراه با چیدمان بینظیرش به واقع آن را مبدل به زیباترین کاخ موزه ایران کرده است.
شعبان جعفری: "نشسته بودیم. درست یادمه، دیدم تیمسار خلعتبری معاون شهربانی بود اون موقع. تیمسار خلعتبری و بیوک صابر و یه افسری. خلاصه این سه چهارتا یهو اومدن در زندان گفتن: "تیمسار زاهدی، جعفری رو میخواد." منو ورداشتن بردن بالای شهربانی تو اون اتاق بالا." گفته بود آزادش کنید بره شهر رو آروم کنه...
در نظام‌های سیاسی غیردموکراتیک که رژیم از حمایت توده‌های مردم برخوردار نیست، بروکراسی به یک بازیگر سیاسی مهم تبدیل می‌شود که نقش کلیدی آن حفظ مشروعیت و در عین حال توانمندی حرفه‌ای نظام است.
آن روز ما این‌قدر انباشته از دیدگاه ملی‌تر گروه‌های اپوزیسیون بودیم که آن زمان هیچ‌گونه تحلیلی از گروه‌های مذهبی نداشتم. من هم مقداری مستقل‌تر مثل گروه‌های ملی-مذهبی فکر می‌کردم و در یک سال منتهی به انقلاب وضعیتی بود که ما در آن موقع تصور می‌کردیم که شاه رفتنی است و به نظام بعدی امیدوار بودیم.
ملکی شکست مصدق و مدافعانش را در کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، شکستی اجتناب‌ناپذیر می‌دانست. او دلایل این شکست را در «خیانت» حزب توده جست‌وجو کرد؛ خیانتی که به گمان او با سیاست‌های نادرست حزب توده، به نگرانی و هراس آمریکا از رشد کمونیسم در ایران دامن زده و سیاست‌مداران آن کشور را به این نتیجه رسانده بود که با دنباله‌روی از بریتانیا راهی جز کنار زدن مصدق نبینند.
مرحله نهایی عملیات با انتقال ارتشیان وفادار به شاه توسط تانک‌ها و ماشین‌های مستشاران امریکایی به درب خانه مصدق و تصرف آن انجام شد؛ نیرو‌های کودتاگر با ورود به خانه مصدق دست به غارت آن زدند آنطور که به روایت خبرنگار روزنامه کیهان "ظرف چند دقیقه خانه کاملا ویران و با خاک یکسان شد و هیچ چیزی که به کوچکترین دردی بخورد، باقی نماند".
بعضی از تحلیلگران خارجی سال ۱۹۷۵، یعنی اواخر سال ۱۳۵۳ را نقطه آغاز افول قدرت شاه در ایران می‌دانند. وقایعی که در این سال رخ داد، همگی از نیرومندتر شدن موقعیت شاه و رژیم سلطنت در ایران حکایت می‌کرد. درآمد نفت چهار برابر شد و به مرز سالانه ۲۰ میلیارد دلار رسید که با قدرت خرید آن روز دلار، رقم هنگفتی به شمار می‌آمد. شاه با اعلام یک سیستم تک حزبی در اسفند ۱۳۵۳، حکومت مطلقه خود را بر کشور تثبیت کرد. آشتی با عراق و امضای قرارداد حل اختلافات دو کشور که براساس بیانیه الجزایر تنظیم شده بود به…
