ترنج

در مورد

رسانه ملی

در فرارو بیشتر بخوانید

۱۲۶ مطلب

  • با انتشار ترانه‌ای از یک خواننده خارج‌نشین و پاسخی از سوی داریوش فرضیایی (عمو پورنگ) نام این مجری برنامه‌های کودکان و نوجوانان بیش از گذشته به گوش می‌رسد.

  • بدون تردید نظارت یک رسانه ملی انحصاری و حاکمیتی بر رقبای خود در جذب مخاطب چندان معقول به نظر نمی‌رسد؛ چرا که خود این نهاد نظارتی داعیه انحصارشکنی دارد و به منحصر بودن پلتفرم‌ها نقد جدی دارد!

  • عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی با اشاره به گسترش کارکردهای هوش مصنوعی در سال‌های آینده گفت: همان‌گونه که در دانش ژنتیک و نانو، عقب‌ماندگی‌ها را پشت سر گذاشتیم و امروز در لبه فناوری قرار گرفته‌ایم، اگر امروز به صورت فعالانه با مقوله هوش مصنوعی مواجه شویم، می‌توان از این فناوری فرصت ساخت.

  • «جناب‌خان» از سال ۱۳۹۴ به فصل سوم مجموعۀ «خندوانه» اضافه شد، اما گاه به دلیل درگیری میان سازندگان و مالک وقت عروسک، به‌صورت ناپیوسته در برخی از فصل‌ها حضور داشت؛ تا اینکه با سپردن مالکیت حقوقی عروسک به صداوسیما، پس از قطع «خندوانه» در تابستان امسال، او هم دیگر در تلویزیون ظاهر نشد.

  • یکی از ویدئو‌ها وایرال شبکه‌های اجتماعی در بیست و چهار ساعت اخیر اظهارات عجیب کارشناس یکی از برنامه‌های تلویزیونی درباره محرم نویدکیا ست.

  • رییس قوه قضاییه از رسانه ملی خواست که با توجه به اعلام داوطلبی در انتخابات ریاست جمهوری، اخبار جلسات کاری که با حضور او تشکیل می‌شود، پخش نشود تا در استفاده داوطلبان از رسانه ملی تبعیضی روی ندهد.

  • انتظار این است که سازمان صداوسیما مسئولیت آگاهی‌دادن به جامعه را بر عهده داشته باشد و واقعیت این است که صدا‌و‌سیما با روشی که در پیش گرفته، قادر به برآورده‌کردن این انتظار بحق مردم نیست؛ چراکه این رسانه عریض‌و‌طویل، چه در سطح توان فکری و جامع‌نگری مدیران ریز‌و‌درشت این سازمان، باعث شده مردم روزبه‌روز، اعتماد خود را به این تشکیلات، کم و کمتر می‌کنند.

  • نه‌تنها بخش مهمی از جامعه ایرانی جایی در تلویزیون ایران ندارند بلکه در مواردی شاهد این هستیم که این بی‌ارتباطی برنامه‌سازان تلویزیونی با دنیای بیرون، باعث بروز توهین و تحقیر مخاطبان می‌شود. نمونه اخیرش همین برنامه «دستپخت» تولید شبکه یک سیماست که سوالات مجری از میهمان برنامه، توهین آشکاری به رانندگان تاکسی بود.

  • رسانه ملی در مصاف تلویزیون‌های فارسی‌زبان خارجی، بازنده شده و در میدان رسانه‌های اجتماعی تحت وب، میدان را به حریفان واگذار کرده است. سازمان صداوسیما، یک مؤسسه ورشکسته است که باوجود مزیت انحصاری‌بودن، توان کسب درآمد کافی برای پوشش هزینه‌های خود ندارد و دولت مجبور است در شرایط وخیم اقتصادی، بیش از هزار و ۷۰۰ میلیارد تومان از پول بیت‌المال برای سرپاماندن آن بپردازد.