در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۲۲۳ مطلب
غرویان با بیان اینکه ما نمی‌توانیم بگوییم همه افرادی که با نظر ما مخالف هستند، ضد انقلاب، ضد اسلام و ضد دین هستند، گفت: «افراد قرائت‌های مختلفی از دین و انقلابی‌گری دارند ولو اینکه با نظر آقای مصباح متفاوت باشد؛ آن‌ها نیز دنبال انقلاب و اسلام هستند و نمی‌توانیم به هر کسی که با ما نیست به راحتی ضد اسلام بگوییم».
مصباح یزدی: شصت سال پیش، هنگامی‌که بنده جوان بودم، بسیار دور از انتظار بود که بتوانیم فردی را بیابیم که قابل اعتماد باشد، اسلام را در همه ابعاد بهتر از دیگران شناخته، واقعا قصد عمل به اسلام را داشته باشد، و در این راه مشکلات آن را به جان بخرد. البته در قم، نجف، و برخی دیگر از شهرها، مراجع متعدد و عالمان دیگری بودند که هرکدام گوشه‌ای از اسلام را مورد توجه قرار می‌دادند. حتی در بین مراجع نیز نمی‌شد یک هم‌گرایی کامل را مشاهده کرد.
او گفت: نمی‌شود هر هنری را بد دانست و اگر جایی نیز بد است باید ببینیم که چه اتفاقی افتاده است. خوردن گوشت گوسفند سفارش هم شده است ولی اگر در شرایطی قرار گیرد، می‌تواند حرام هم باشد.
اما مصباح‌یزدی باور دارد که رفاه اجتماعی در زمره اهداف انقلاب نبود. او دراین‌باره اظهار کرد: چرا انقلاب شد؟ آیا هدف پیشرفت نظامی و علمی بود یا هدف از انقلاب، شامل دین و فرهنگ نیز می‌شد؟ امروز به‌گونه‌ای وانمود می‌شود که خواسته ما، تنها رفاه مادی است؛ همان خواسته‌ای که در کشور‌هایی که با خدا هیچ رابطه‌ای ندارند نیز مطرح است. مگر مارکسیست‌ها چه می‌خواستند؟
«طبیعتا امثال آقای احمدی نژاد و آقای سعید جلیلی در گذشته افراد ایده‌آلی از نظر آیت الله مصباح یزدی بوده اند. چرا که ایشان از آن‌ها بسیار تعریف و تمجید کرده است و مشابه آن‌ها را هم افراد ایدئال می‌داند. احتمالا کاستی مورد نظر آیت الله مصباح این است که نظام نتوانسته است از جنس افرادی مانند احمدی نژاد و دکتر جلیلی فراوان تکثیر و تولید کند.»
وی با اشاره به اینکه «با انقلاب اسلامی، نفخه رحمت در جامعه دمیده شد و کسی مانند امام خمینی (ره) ظهور و نه تنها اسلام را در ایران، بلکه در جهان، مطرح کرد»، ادامه داد: اگر بخواهیم ببینیم جایگاه روحانیت در جامعه چیست، باید ابتدا به این پرسش پاسخ بدهیم که جایگاه دین، در جامعه چیست؟ چون روحانیت، نماد دین تلقی می‌شود.
«آن زمستان» در واقع قرار بوده فیلمی درباره انتخابات مجلس خبرگان با محوریت آیت‌الله مصباح‌یزدی و روند منتهی به انتخاب‌نشدن او باشد که در خلال آن برشی از زندگی رئیس مؤسسه امام خمینی هم روایت شود، اما ناکام می‌ماند.
«به نظر می‌رسد که برای آقای مصباح‌یزدی نیز، کار سیاسی در حاشیه قرار دارد. مشکل ما نیز همین است، اینکه آقایان؛ از جمله آقای مصباح «سیاسی مصطلح» نیستند، بلکه تنها از آنجایی که احساس وظیفه می‌کنند، لب به سخن می‌گشایند؛ بنابراین آن‌ها نمی‌توانند مسائل سیاسی را بررسی کنند».
نمی‌خواهم سیاه‌نمایی کنم، اما در میان صد و خورده‌ای از کشورهای جهان کمتر از انگشتان یک دست دوست واقعی داریم. اکثریتشان به خون ما تشنه هستند. در بهترین حالت نسبت به ما بی‌تفاوت هستند. ممکن است به زبان نرم با ما صحبت کنند، اما تاجربه نشان داده که با ما دشمن هستند.
هم از اینرو و هم به خاطر بسیاری از ناگفته‌های متراکم این نگارندة حقیر با استاد بزرگوار، ۱۸سال پس از مناظره ما از تلویزیون اعلام می کنم که همچنان مناظره مزبور را ناقص و ابتر می‌دانم و برآنم که در آن ایام به خاطر ملاحظاتی و نیز به خاطر شرایط دیگر، حق گفتگو ادا نشد.
