در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۴۵۴ مطلب
برخی از سازه‌هایی که رومیان باستان ساخته‌اند، برای قرن‌ها دوام آورده‌اند و با وجود قدمتشان تا به امروز به همان شکل باقی مانده‌اند نظیر معبد پانتئون در رم که نزدیک به ۲۰۰۰ سال قدمت دارد. این بنا گنبدی شگفت‌انگیز به قطر ۴۳ متر دارد که در مرکزش حفره‌ای برای ورود نور طبیعی تعبیه شده است.
برای باستان‌شناسان، کشف هشت تخم شترمرغ ماقبل‌تاریخی در نزدیکی یک آتش‌چال باستانی در صحرای نِگِب در جنوب فلسطین که عمرشان را بین ۴۰۰۰ و ۷۵۰۰ سال تخمین زده‌اند فرقی با یافتن یگ گنج باارزش ندارد.
مقبرۀ چین شی هوانگ، امپراطور باستانی چین، یکی از بزرگترین رازها در دنیای باستانشناسی است. با اینکه مکان مقبرۀ او معلوم است ولی باستان‌شناسان نمی‌خواهند آن را باز کنند؛ اما چرا؟
باستان‌شناسان این مجسمه را زیر سه لایه کف خشتی یافتند و تصورشان این است که شاید بومیانی که از نبرد با نیرو‌های اسپانیایی در سال ۱۵۲۱ جان سالم به در برده بودند، به خاطر ارزشی که برای این مجسمه قائل بودند آن را زیر زمین دفن کرده‌اند.
یافته‌ها نشان می‌دهد که میمون‌های کپوچین در شمال شرقی برزیل قادر به ساخت و استفاده از ابزار‌های سنگی بسیار متنوعی هستند. همان‌طور که اولین‌بار در سال ۲۰۱۷ گفته شده بود، این یافته‌ها احتمال ساخت این ابزار‌ها توسط میمون‌ها را قوت بخشید.
این پژوهش ثابت کرد اروپایی‌های اولیه چرخه‌های زادآوری جانوران را با نشانه‌هایی در نگاره‌های خود ثبت می‌کردند.
سرپرست کاوش در تپه پوستچی گفت: بر اساس مطالعات لایه‌نگاری باستانشناسی و آزمایش‌های رادیوکربن می‌توان گفت نخستین لایه‌های باستانی این محوطه به ۷۳۵۰ سال پیش می‌رسد. سکونت در این محوطه به مدت ۶۵۰ سال ادامه یافته و سرانجام در حوالی شش‌هزارو ۷۰۰ سال پیش این استقرار متروک می‌شود و به صورت تپه‌ای مخروبه درآمد.
محققانی از مرکز تحقیقات آکادمی علوم و هنر‌های اسلوونی، دانشگاه آریزونا و دانشگاه کولگیت در مقاله‌ای که در مجله Science Advances منتشر کرده‌اند، توضیح داده‌اند که دوربین لایدار روی یک هواپیما چگونه توانسته است این سازه‌های باستانی را پیدا کند.
شکارچیان دوره پارینه‌سنگی از نماد‌هایی که روی دیوار‌ها نقش بسته بودند برای انتقال اطلاعات ضروری برای بقا استفاده می‌کردند. محققان معتقدند آن‌ها احتمالاً گزارشی از فصل‌های جفت‌گیری حیوانات را ارائه می‌کنند که بر اساس ماه‌های قمری سازماندهی شده است.
بخشی از این آثارِ تازه کشف‌شده، بقایای چاه‌هایی است که در دوره‌های مختلف برای تامین آب ساکنان منطقه مورد استفاده بوده‌اند. اما به گفتۀ ادارۀ حفاظت از آثار تاریخی ایالت باواریا (BlfD)، یکی از این چاه‌ها به کلی با بقیه متفاوت است.
