در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۸۲ مطلب
«تغییرات اقلیمی امری نیست که بتوان آن را نادیده گرفت خصوصا آنکه شاید آثار اجتماعی و اقتصادی این مهم شدیدتر نیز باشد، لذا بیش از هر چیز نیازمند تغییر نگاه مدیریتی بر مبنای مشارکت همه بخش‌ها و مردم هستیم تا بدانیم چگونه می‌توان بستر لازم برای درامان ماندن را تجربه کنیم. بهره‌گیری از تجارب کنفرانس‌های بین‌المللی و کارشناسان این مهم در کشور را جدی گرفته و فرآیند برنامه‌ریزی تغییرات اقلیمی محور را باور کنیم.»
به تازگی گفته شده آن چیزی که دانشمندان از آن هراس داشتند و در موردش با محوریت کره زمین هشدار می‌دادند، به وقوع پیوسته است. محققان امر تاکید دارند که در سال ۲۰۲۴، برای اولین بار در تاریخ بشر، دمای کره زمین از آستانه ۱.۵ درجه‌ای فراتر رفته است. این یعنی فعالیت‌های مخرب بشر و صنعتی سازی سبب شده تا کره زمین بیشتر از دوران انقلاب صنعتی در سده ۱۹ میلادی گرم شود. این نقطه عطف توسط سرویس تغییرات آب و هوایی اتحادیه اروپا (C۳S) تأیید شده است.
اگر از زوایه امنیت انسانی به وضعیت کنونی و آینده ایران بنگریم و اندکی از تهدیدات سخت (نظامی و قهری) که تا حد زیادی فضای رسانه‌ای و تحلیلی در کشورمان را پُر کرده فاصله بگیریم، با چالش معناداری که ایران باید خود را آماده رویارویی با آن‌ها کند، برخورد می‌کنیم. چالش‌هایی که نظام حکمرانی در کشورمان از همین حالا باید تدابیر لازم و مقدماتی برای مخاطب قرار دادنِ آن‌ها را بیندیشد.
جفری شرادر، محقق مرکز اقتصاد و سیاست محیط‌زیست و وابسته به مدرسه اقلیم دانشگاه کلمبیا می‌گوید: «این نتیجه شگفت‌آور است. این گروه از نظر فیزیولوژیکی قوی‌ترین افراد در جامعه هستند. دوست دارم بدانم دلیل این موضوع چیست.»
یخ‌ها در دریای قطب‌های زمین نقش مهمی در تنظیم دمای اقیانوس‌ها و هوا، حفظ زیستگاه‌های دریایی و تأمین انرژی جریان‌های اقیانوسی ایفا می‌کند، اما «الکساندرا جان»، از نویسندگان پژوهش حاضر و اقلیم‌شناس دانشگاه کلرادو بولدر، می‌گوید: «اولین روز بدون یخ در قطب شمال، اوضاع را به‌طور چشمگیری تغییر نخواهد داد، اما نشان می‌دهد ما اساساً یکی از ویژگی‌های تعیین‌کننده و اساسی محیط طبیعی اقیانوس منجمد شمالی را از طریق انتشار گاز‌های گلخانه‌ای تغییر داده‌ایم.»
تحلیل‌های جدید نشان می‌دهد از کوه‌های آلپ سوئیس گرفته تا خانه اپرای سیدنی، برخی از نمادین‌ترین مکان‌های میراث جهانی یونسکو ممکن است با تغییرات آب و هوایی از بین بروند.
افزایش دما باعث می‌شود تعداد سال‌های خشک بیش از سال‌های‌تر باشد. البته نه این که ترسالی نداشته باشیم، اما تعداد سال‌های خشک بر تعداد سال‌های‌تر غلبه خواهد کرد. در این شرایط، افزایش دما منجر به افزایش تبخیر می‌شود بنابراین بخشی از منابع آبی کشور در خطر جدی قرار دارد. همزمان، نیاز‌های آبی گیاهان افزایش پیدا می‌کند پس پوشش گیاهی کشور هم در خطر است؛ بنابراین همزمان با بحران گرما، بحران کم آبی را هم باید جدی بگیریم که موازی با گرما در کمین است
امروزه به دلیل سهل‌انگاری، نادیده انگاری و سیاست‌های کوتاه‌مدت، بی وجهی مدیریت‌های شهری به فضای سبز که یکی از عوامل موثر در کاهش آلودگی یا حداقل مانعی در برابر آن محسوب می‌شود، مبدل به امری عادی شده است.
دانشمندان مدت‌ها است هشدار داده‌اند که تغییرات آب و هوایی ناشی از انتشار گاز‌های گلخانه‌ای که عمدتا خود ناشی از سوختن سوخت‌های فسیلی است، توالی موج‌های گرما را شدیدتر و کشنده‌تر می‌کند.
بر اساس تازه‌ترین گزارش سرویس تغییرات اقلیمی کوپرنیک، میانگین افزایش دمای جهانی در ۱۲ ماه گذشته یعنی در فاصله ماه‌های ژوئن ۲۰۲۳ تا می ۲۰۲۴ از ۱.۵ درجه سانتی‌گراد نیز فراتر رفته است.
