در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۷۰۶۲ مطلب
اگر کشور ما در حوزه فروش نفت و صادرات آن موفق عمل نکند، نمی‌تواند نرخ ارز را کنترل کند و اگر نرخ ارز را کنترل نکند، مجددا انتظارات تورمی اوج می‌گیرد. در ایران می‌گوییم نرخ ارز، لنگر انتظارات تورمی است. یعنی اگر دولت بتواند نرخ ارز را مدیرت و کنترل کند، می‌تواند انتظارات تورمی را نیز مدیریت و کنترل کند. نفت را همیشه می‌توان تولید کرد، اما مشکل جایی است که نتوانیم نفت را به فروش برسانیم.
دیدن فسادهای چند ده میلیارد دلاری، به این دلیل است که خودمان با دست خودمان، از پیش، زمینه‌های فساد را فراهم کرده ایم، حتی اگر خواست اولیه ما خیر بوده است. نکته دیگر این که اگر به هر دلیلی حذف سیاست‌های رانت زا، هزینه دارد و امکان پذیر نیست، تنها راهی که هزینه‌های فسادزای چنین سیاست‌هایی را کم می‌کند، نه تشکیل اداری و بوروکراسی، نه سامانه‌ها و رصدخانه‌هایی که اطلاعات را در خود حبس می‌کنند، بلکه دسترسی عمومی به اطلاعات همگانی و ایجاد شفافیت است
روزنامه نگاران و نهاد‌های خبری در هنگام مخابره اخبار فساد اقتصادی مطلقا نباید مورد باخواست قرار بگیرند. کشور‌های مختلف در دوره فعلی به دو دسته تقسیم می‌شوند: کشور‌های دارای شفافیت اطلاعات و کشور‌های فاقد شفافیت اطلاعات. اصلا شفافیت اطلاعات و به ویژه شفافیت اطلاعات اقتصادی، بخشی از روند توسعه یافتگی است. اگر دولت‌ها در کشور ما به دنبال کاهش فاسد اقتصادی هستند باید پایه شفافیت اطلاعات اقتصادی را در کشور تقویت کنند. این حق مردم است که از جزئیات فساد اقتصادی مطلع باشند.
تجربه بشری در همه جوامع نشان می‌دهد که پرداخت یارانه نقدی، به شدت مسئله ساز است. اولا یکی از پیامد‌های منفی این موضوع این است که «اخلاق کار» راخراب می‌کند. ایراد دیگر این است که باعث میشود منافع منحرف شود؛ یعنی برخی منافع که باید صرف «اشتغالزایی» و «سرمایه گذاری» در کشور شود، صرف این میشود که مردم با آن پیاز و سیب زمینی بخرند. این در حالی است که بسیاری از افرادی که یارانه می‌گیرند، اصلا استحقاق دریافت یارانه را ندارند و بسیاری از افرادی که استحقاق دارند نیز حذف می‌شوند.
رئیس‌جمهور گفت: باید اقتصاد کشور علم پایه باشد و تحول مبنای علمی و مبانی قابل دفاع داشته باشد و اگر تحول برنگاه سلیقه‌ای مبتنی باشد یک تحول مقطعی را رقم‌خواهد زد. توسعه در کشور یک ضرورت اجتناب ناپذیر است، اما باید عدالت رعایت شود. ما توسعه را در پرتوی عدالت اجتماعی و اقتصادی خواهان هستیم.
برای پاسخ دادن به این که ما چه کار می‌خواهیم یا می‌توانیم انجام دهیم، باید اول بپرسیم چگونه می‌خواهند به این هدف برسند. معمولا در شعار‌های مسئولین، جای هر توضیحی غایب است. فرض را بر این بگذاریم که دوستان هم می‌خواهند دست به تحولات بزنند، اما، چون ریشه را نمی‌شناسند، فکر می‌کنند با برخی بخشنامه‌ها و تصویب برخی قوانین، عبارت «می خواهند»، محقق میشود. اکنون و در شرایط فعلی کشور چه چیزی تغییر کرده است که تصور می‌کنند نقدینگی که در چند سال گذشته به سمت بخش غیر مولد و دلالی رفته، قرار است متحول شود.…
این حق مردم است که حداقل (تاکید میشود حداقل) به اندازه تورم به‌علاوه درصد رشد اقتصادی و نه ۲۵ تا ۳۰درصد موردنظر شما، بلکه حداقل ۴۵درصد به حقوق آنان افزوده شود. این رویکرد نسبت به مردم طلبکارانه است. باید بخش تورم و بی‌ارزش کردن پول مردم را برجسته و از نفرت‌انگیزی واقعی آن پرهیز کرد. دولت اگر دنبال محبوبیت کاذب نیست، چرا در حال افزایش استان‌های کشور است که هزینه سنگینی را بر بودجه و مردم بار می‌کند؟ سیاست غیرموثری که هدفش جلب حمایت مردم با سیاستی نادرست است.
مهمترین چیزی که طی سال‌های اخیر در حوزه تعیین بودجه مطرح میشود این است که دولت تصور می‌کند با این شیوه که دهک‌های درامدی مختلفی تعیین کند و مالیات را نیز به شکل پلکانی افزایش دهد، می‌تواند «ضریب جینی» را کنترل کند. به همین خاطر مالیات‌ها را در طرح بودجه کشور به شکلی که می‌بینم تنظیم کرده است تا دستاورد بزرگی را از درامد‌های غیرنفتی کسب کند، اما مسئله این است که ضریب جینی (توزیع عادلانۀ ثروت) بدون در نظر گرفتن افزایش بدون وقفۀ تورم و کاهش برابری قدرت خرید کاهش چشمگیری پیدا نمی‌کند.
این پروژه را شی جین پینگ، رئیس جمهور چین با استفاده از کادر‌های متفکر حذبی و برای حل مسئله‌ای به نام «کمبود منابع چین» شکل داده است. چین در حوزه برخی منابع «کانی» از نفت تا مس، نقره و آهن، کمبود دارد و مایل است این کمبود را برطرف کند. درواقع شی طی تعدادی نشست که با کادر‌های حزبی انجام داد، تئوری یک کمربند و یک جاده را تدوین کرد. این تئوری تبدیل به کتابچه‌ای شد که در مدارس و دانشگاه‌ها تدریس میشود و حتی هیئت مدیره شرکت‌های چینی و هلدینگ‌ها از کوچک تا بزرگ و از دولتی تا غیردولتی، خواه نظامی…
بایدن راى مهم و سرنوشت ساز، ایالات چرخشى نوادا، آریزونا، میشیگان، جورجیا و پنسیلوانیا را نیز از آن خود کرد. در آخرین نظرسنجى‌ها در این ایالت‌ها ترامپ با اختلاف چهار واحد از بایدن پیش افتاده است. این بدان معنا است که اگر امروز انتخابات برگزار شود ترامپ برنده انتخابات و رئیس جمهور بعدی ایالات متحده میشود. برگ برنده بایدن به تایید اقتصاددان‌ها دستاورد هاى اقتصادى او است.
