در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۶۰۷ مطلب
یک فعال رسانه گفت: «دقیقا مخاطب شعار وفاق آقای پزشکیان کیست؟ اگر تندروها هستند که آن‌ها هر روز دل و روده وزرا و اعضای دولت را درمی‌آورند! این چه‌طور وفاقی با آن‌هاست؟ اگر مخاطب مردم هستند که مردم ناراضی‌اند و گرفتار مشکلات آب و گاز و برق. اگر هم سیاسیون جناح چپ مد نظر است که آن‌ها هم به دولت انتقاد می‌کنند.»
این پرسش را که «مذاکره نکنیم، چه کنیم؟»، باید با حوصله و به شکل فنی پاسخ داد. البته پاسخ نقضی این است که مذاکره کردید، چه شد؟ تحریم‌ها لغو شد؟! رئیس‌جمهور اولین مقام اجرائی و دومین مقام رسمی کشور است. بنابراین نباید با بی‌دقتی و به نحوی سخن بگوید که پیام ضعف صادر کند. این، موجب تقویت تهدید و جنگ و دعواست و نه صلح و ثبات. فی‌البداهه سخن گفتن و متن سخنرانی نداشتن، تپق زدن، جا به جا گفتن و بعضا حتی اظهار اینکه «بلد نبودم و اشتباه و نابجا گفتم»، دون‌شان رئیس‌جمهور است.
«در روزهای اخیر، سخنان صریح و شفاف و همه‌فهم آقای پزشکیان درباره رویکرد ماجراجویانه تندروها در حوزه سیاست خارجی و مذاکرات، آنان را بسیار عصبانی کرد و به همین دلیل، شمشیر چوبین خود را از رو بسته‌اند و پُز اول انقلابی گرفته و به‌صورت هماهنگ خاطره بنی‌صدر و استیضاح او را یادآوری می‌کنند.»
«نگذاریم این صداقت و راستی رای آن ۵۰ درصد شکسته شود تا آن ۵۰ درصد قهر کرده نیز امیدوار به صدق گفته‌هایش شوند. پزشکیان پزشک شناخت روحیات مردم است. در حالی که روحیات و آلام درونی‌اش بی‌اندازه ناشناخته است. کمی اگر اجازه بدهد این شناختن بهتر از او همگانی شود، به ثواب و صواب است.»
یکی از نمایندگان تهران در مجلس که اتفاقاً بازهم در جرگه تندروها قرار دارد، با انتشار متنی در کانال تلگرامی پا را یک گام فراتر گذاشت نه انتقاد و اعتراض بلکه بحث‌عدم کفایت سیاسی رئیس دولت چهاردهم را پیش کشید.
طبق گزارش رسانه‌های ارمنستانی، رئیس‌جمهور جمهوری اسلامی ایران از ۱۸ تا ۲۱ اوت (۲۷ تا ۳۰ مرداد) در سفری رسمی به ارمنستان خواهد رفت.
تعاونی‌های مسکن خبرنگاری تشکیل می‌شود و ۵۰ درصد واحدها به خبرنگاران فاقد خانه اختصاص یابد.
«اسرائیلی‌ها متجاوزانی هستند که از پشتیبانی کامل آمریکا برخوردارند. آن‌ها تریبون، پول، زور و قدرت دارند و امروز علاوه بر کلی کشتار انسان‌ها، راه آب، دارو، نان و غذا را می‌بندند و مردم را گرفتار گرسنگی می‌کنند و این رفتار شرم‌آور است.»
نکته کلیدی این است که مسئولان و جامعه باید منافع جناحی را کنار گذاشته و تنها مصلحت ملی را محور تصمیم گیری‌ها قرار دهند. این رویکرد، کلید عبور از بحران‌های اقتصادی و اجتماعی پیچیده و حرکت به سوی توسعه پایدار و عدالت اجتماعی است. راه‌حل‌های ساده نمی‌توانند به نسخه‌های پایدار یا عادلانه تبدیل شوند.
«پزشکیان بعد از توفیق در انتخابات ریاست جمهوری ادبیاتش را تغییر نداد. کماکان گفت با این امکانات نمی‌توان تهران را اداره کرد. گفت مشکل آب و برق به این زودی‌ها حل نمی‌شود. حتی در مواجهه با دشمنان خارجی گفت راهی به جز مذاکره نمی‌شناسد.»
