در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۹۸۸ مطلب
رئیس‌جمهور بر اهمیت گسترش تعاملات و تقویت همکاری‌های مشترک در حوزه‌های مختلف تأکید کرد و گفت: جمهوری اسلامی ایران همواره در پی ثبات، صلح و امنیت منطقه‌ای است و تبلیغات منفی و جوسازی‌های بی‌اساس علیه برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای ایران از سوی آمریکا و برخی کشورهای اروپایی هیچ مبنای واقعی ندارد.
«نمی‌توان انکار کرد که وزرای کابینه ممکن است نقاط ضعفی در عملکرد خود داشته باشند اما اینکه نمایندگان آرامش را از وزرا و دولت بگیرند و هر روز لیست بلندبالایی از سوال و احضار و تذکر و استیضاح را کلید بزنند، کشور را در شرایط اضطرار قرار می‌دهد. در این شرایط لازم است فضایی برای اختیارات ویژه فراهم شود تا دولت بتواند با سرعت بالا، پویایی بیشتر و چابکی افزون‌تر تصمیم‌سازی و سیاست‌گذاری کند.»
دکتر پزشکیان، عصر امروز سه‌شنبه به‌‌مناسبت هفته‌ی نیروی انتظامی بصورت سرزده در جمع فرماندهان ارشد انتظامی کشور حاضر شد.
پزشکیان گفت: اجازه نخواهیم داد میهن ما محل تاخت و تاز اشرار و دشمنان شود؛ دشمن تصور می‌کرد، اگر به ایران حمله کند، در کشور هرج و مرج خواهد شد، اما ملت ایران در مقابل دشمنان ایستادند و در تمامی ابعاد دستاوردهای مهمی را رقم زدند.
مالک شریعتی نماینده مردم تهران در مجلس از سیاست های سازمان برنامه بودجه به تندی انتقاد کرد.
عده‌ای با ارتباط و رابطه‌بازی ارز دریافت می‌کنند، در حالی که بسیاری از تولیدکنندگان واقعی نتوانسته‌اند ارز بگیرند و این روش‌ها به خصوص در شرایط فعلی درست نیست؛ ما از همکاری و کمک بخش خصوصی برای اصلاحات در این زمینه استقبال و حمایت می‌کنیم.
«ایشان رئیس جمهور هستند، سازمان برنامه و بودجه هم زیر نظر ایشان فعالیت می‌کند؛ تیک بزنند و بگویند کدام ردیف‌ها حذف شود. مانند آقای احمدی‌نژاد ایشان تیک می‌زدند و می‌گفتند مثلا ۱۰ ردیف اعلام نشود، هر وقت این را اعلام کردند و ما باز هم در بودجه گذاشتیم می‌توانند مطالبه کنند. »
آقای پزشکیان در یکی از مصاحبه‌های خود اشاره کردند انتقال مرکزیت سیاسی و اقتصادی از تهران باید این‌گونه باشد که ابتدا خودمان به آن مکان برویم و سپس مردم دنبال‌مان بیایند. این نکته خلط مبحث میان انتقال پایتخت به‌عنوان مرکز سیاسی و اداری با این موضوع است که ما به توسعه اقتصادی نقطه‌ای فکر کنیم. اصلا این‌گونه نباید باشد که دولت برود در جایی مستقر شود تا مردم دنبالش بیایند.
«به همین راحتی نمی‌شود از چاه‌ها استفاده کرد. در برنامه‌ریزی‌های توسعه باید به نحوه بهره‌برداری از چاه‌ها توجه جدی شود.»
ایده انتقال پایتخت از تهران به جنوب کشور بار دیگر بر سر زبان‌ها افتاده است؛ طرحی که از یک‌سو با استدلال کمبود منابع و ناترازی‌های تهران توجیه می‌شود و از سوی دیگر از سوی بسیاری به‌عنوان راه‌حلی سطحی نقد می‌گردد. پرسش اساسی اینجاست که آیا جابه‌جایی پایتخت می‌تواند پاسخی به بحران‌های انباشته ایران باشد، یا گره‌ها را به نقاط دیگری منتقل خواهد کرد؟
