ترنج

در مورد

سیاهچاله

در فرارو بیشتر بخوانید

۳۹ مطلب

  • سیاهچاله‌های به قدری چگال هستند که در فاصله معینی از مرکز جرمشان، حتی نور هم با آن سرعت بالا قادر به گریز نیست. این فاصله که بسته به جرم سیاهچاله متغیر است، افق رویداد نامیده می‌شود. هنگامی که چیزی از این مرز عبور کند، فقط می‌توانیم اتفاقی را که می‌افتد تصور کنیم، زیرا دیگر هیچ کس از سرنوشت آن مطلع نخواهد شد.

  • این سیاه‌چاله از ما بسیار فاصله دارد و نوری که ۱۳.۲ میلیارد سال قبل سفر کرده است، آن را به ما نشان می‌دهد. رصدخانه پرتو ایکس چاندرا و تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) توانستند با کمک نوعی ویژگی نسبیتی، این سیاه‌چاله را رصد کنند.

  • سیاهچاله‌ها برای مدت طولانی به شکل‌گیری و رشد ادامه خواهند داد؛ اما در برخی مواقع، چیزی برای خوردن باقی نمی‌ماند و کوچک می‌شوند و به هیچ تبدیل می‌شوند.

  • یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که اولین سیاهچاله‌ای که توسط بشر تصویربرداری شده در حال چرخش است.

  • شاید مشکل این باشد که آن‌ها هیچ نوری از خود ساطع نمی‌کنند؛ مگر این که مواد ستاره‌ای را ببلعند. بنابراین یافتن آن‌ها ممکن است دشوار باشد. از این رو تورنیامنتی و تیمش تصمیم گرفتند یک رویکرد غیرمستقیم اتخاذ کنند.

  • زمانی که خورشید در حدود ۶ میلیارد سال دیگر یعنی یک میلیارد سال پس از تمام شدن هیدروژن در هسته‌اش به یک غول سرخ تبدیل شود، تا مدار مریخ گسترش می‌یابد و سیارات درونی منظومه شمسی و احتمالا زمین را می‌بلعد.

  • طبق گفته پالومبو، گرم‌ترین نقطه ثبت شده در کیهان، در اختروش ۳ C ۲۷۳ واقع شده است که منطقه‌ای درخشان در اطراف یک سیاهچاله با جرمی بسیار بالاست که در فاصله ۲.۴ میلیارد سال نوری از کره زمین قرار دارد. بنا بر محاسبات رصدخانه گرین بانک در ویرجینیای جنوبی، دمای هسته‌ای منطقه حدود ۱۰ تریلیون کلوین (بیش از ۱۰ تریلیون درجه فارنهایت و سلسیوس) است. البته هنوز ابهامات زیادی درباره تخمین دمای این منطقه وجود دارد.

  • محققان دریافتند که نسبت اندازه سیاهچاله‌ها به کهکشان‌های میزبانشان، شبیه همان چیزی است که اخیرا مشاهده شده است. این بدان معناست که پیوند بین این دو، حدود ۸۶۰ میلیون سال بعد از بیگ بنگ (انفجار بزرگ) صورت گرفته. محققان این پروژه با استفاده از نمونه‌های بزرگتر به دست آمده توسط تلسکوپ، به بررسی این یافته‌ها ادامه می‌دهند.

  • اسپاگتیفیکیشن اصطلاح علمی برای اتفاقاتی است که برای فردی که به سمت سیاهچاله سقوط می‌کند اتفاق می‌افتد. سیاهچاله ستاره‌ای است که به طور کامل از بین رفته است. اگر ابتدا با پا‌های خود به سیاهچاله بیفتید، متوجه می‌شوید که کشش گرانشی روی پاهایتان بیشتر از سرتان است، زیرا پاهایتان به مرکز جرم سیاه‌چاله نزدیک‌تر است.

  • مائوری والتونن، نویسنده ارشد مقاله از موسسه تحقیقات بنیادی تاتا در بمبئی هند در این باره گفته: «کهکشان OJ ۲۸۷ از سال ۱۸۸۸ در عکس‌ها ثبت شده و از سال ۱۹۷۰، تحقیقات زیادی درباره آن انجام شده است. حالا مشخص شده که ما واقعا بدشانس بودیم. هیچ‌کسی این کهکشان را دقیقا در آن شب‌هایی که شیرین‌کاری‌های یک‌شبه‌اش را انجام می‌داد، ندیده بود.»