در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۴۰ مطلب
مائوری والتونن، نویسنده ارشد مقاله از موسسه تحقیقات بنیادی تاتا در بمبئی هند در این باره گفته: «کهکشان OJ ۲۸۷ از سال ۱۸۸۸ در عکس‌ها ثبت شده و از سال ۱۹۷۰، تحقیقات زیادی درباره آن انجام شده است. حالا مشخص شده که ما واقعا بدشانس بودیم. هیچ‌کسی این کهکشان را دقیقا در آن شب‌هایی که شیرین‌کاری‌های یک‌شبه‌اش را انجام می‌داد، ندیده بود.»
ستاره‌ها و گاز و غبار آنقدر زیاد است که سیاهچاله می‌تواند خیلی سریع بزرگ شود؛ و از آنجایی که بسیاری از کهکشان‌ها در طول عمر طولانی خود بار‌ها و بار‌ها با هم برخورد می‌کنند، سیاهچالههای عظیم راه آماده‌ای برای برخورد و ادغام به سیاهچالههای کلان سنگین‌تر دارند.
محققان در سال ۲۰۲۱ با استفاده از یک رصدخانه این سیاهچاله را شناسایی کردند که موادی را به فضا باز می‌گرداند، اما این سیاهچاله در سه سال قبل هیچ ماده‌ای مصرف نکرده بود. ماه گذشته، تیمی با استفاده از یادگیری ماشینی، تصویر معروف مسیه ۸۷ را بهبود بخشید تا جزئیات بیشتری در مورد مواد اطراف آن مشخص شود.
در اخترفیزیک، اثر اسپاگتی به نحوه سقوط اجرام به داخل سیاهچاله گفته می‌شود. گرانش سیاهچاله چنان بالا است که هیچ جسمی در نزدیکی آن تاب مقاومت را ندارد و همچون اسپاگتی به سمت داخل آن کش می‌آید.
گروهی از ستاره‌شناسان از روش جدیدی برای کشف یکی از بزرگترین سیاهچالههای تاکنون کشف‌شده، استفاده کرده‌اند.
ناسا برای نخستین بار امواج صوتی یک سیاهچاله را که در «خوشه کهکشانی پرسئوس» قرار دارد، منتشر کرد. به گفته ناسا این تصور غلط است که فکر کنیم هیچ صدایی در فضا وجود ندارد. علت نبود صدا در فضا این است که حرکت امواج صوتی در خلاء ممکن نیست و به همین دلیل هیچ صدایی را نمی‌توان با گوش عادی در فضا شنید. دانشمندان ام‌آی‌تی با تقویت پژواک و صدای سیاه‌چاله‌ها، آن را به آستانه شنوایی انسان رسانده‌اند.
حفره‌ای عظیم و مرموز در نزدیکی یک معدن مس در صحرای آتاکاما شیلی ایجاد شده است.
اخترشناسان دو جرم بزرگ و مرموز را کشف کرده اند که از درخشان‌ترین سیاهچاله شناخته شده جهان خارج می‌شوند.
اخترشناسان با بررسی این پرتو‌های ایکس منتشر شده در فضا توانسته‌اند مکان هشت جفت سیاهچاله و ستاره‌ای که به دور آن می‌گردد را مشخص کنند. پیش از این دانشمندان تنها پژواک پرتو ایکس دو جفت کهکشان-ستاره را تشخیص داده بودند.
