در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۸۹۳ مطلب
اگر فردا روزی جوانی ساده دل تحت تاثیر حرف‌های شما برداشت و گلوله‌ای خالی کرد توی سر فلان کسی که شما او را متهم به اخلال در اقتصاد انقلابی می‌دانید هیچ کس مقصر نیست جز شما. اگر فردا روزی جمعی جوان ساده لوح حرف‌های شما را جدی گرفتند و خواستند در این مملکت ترور و مبارزه مسلحانه راه بیندازند فقط و فقط باید گریبان شما را گرفت.
محمد مهاجری نوشت: سال ۸۸ برای بسیاری از نخبگان حتی در جریان اصولگرا مشهود بود که دولت احمدی‌نژاد دچار سوءتدبیر و ضعف عملکرد است و با وجود پول‌پاشی‌هایی که انجام داده ممکن است، سقوط کند. این تحلیل البته در رسانه‌ها فرصت بازتاب پیدا نکرد، اما در محافل مطرح می‌شد.
محمد مهاجری گفت: اتفاقات ۱۴۰۱ آتش زیر خاکستر را شعله‌ور کرد. آن آتش اصلا مهسا امینی و اغتشاشات خیابانی نیست، بلکه موضوع اصلی بی‌اعتمادی مردم است. آن آتش با موضوع مهسا «گُر» و به قولی «الو» گرفت. بخش بزرگی از جامعه ما به هیچ یک از قوا اعتمادی ندارد. در واقع مردم اعتماد خودشان را به بیشتر دستگاه‌های حکومتی از دست داده اند. این بی‌اعتمادی حضور مردم در انتخابات را کمرنگ می‌کند.
در جریان انتخابات ریاست‌جمهوری دوره سیزدهم به‌رغم اینکه‌عدم احراز صلاحیت‌ها به‌صورت گسترده‌ای صورت گرفته بود، نقش تعدادی از بزرگان و شخصیت‌های برجسته اصولگرا در اجماع روی ابراهیم رئیسی و رسیدن او به ریاست دولت تاثیرگذار بوده است اما نگاهی به مواضع این روزهای آن‌ها نشان می‌دهد که یا در مقام انتقاد از دولت برآمده‌اند و یا سیاست سکوت را انتخاب کرده‌اند.
تهدید چهار سال پیش رائفی‌پور حالا به عرصه ظهور و بروز رسیده است. تهدیدی که می‌تواند مقدمه راهی باشد تا چهره‌ای مثل رائفی‌پور در جایگاهی قرار بگیرد که روزگاری محمدرضا باهنر و غلامعلی حدادعادل در آن بودند و دور از ذهن نیست گروه‌هایی که شرکت در انتخابات را همواره در دستورکار دارند، لیست مورد تایید رائفی‌پور برای انتخابات را روی برگه‌های رای بنویسند.
کوشکی اظهار کرد: متاسفانه فضای مجازی مانند اینستاگرام در کشور ما قانون‌مند نیست و مکانی برای یافتن نیرو‌هایی شده که تبدیل به تروریست می‌شوند، در واقع به راحتی می‌توانند افراد مورد نظر خود را پیدا کرده و با آن‌ها ارتباط بگیرند و دیگر نیازی نیست با افسران اطلاعاتی صهیونیستی و اروپایی دیدار حضوری داشته باشند.
این رویکرد رسانه‌ای دست‌اندرکاران فتنه قبل از هر چیز نشانگر یک واقعیت مهم است و آن ورشکستی و تهیدستی سران طیف متبوع‌شان پس از ارتکاب خیانت‌های پیاپی است وگرنه دلیلی ندارد که یک جریان سیاسی حضور افراد متفاوت در مراسم تشییع یک شخصیت را حمل بر همنشینی تدبیرگران و کنار گذاشتن رقابت و درپیش گرفتن رفاقت (؟!) تعبیر کنند.
جریان اول اصولگرایی جریان مستقر در قدرت است که دولتمردان و دیپلمات‌های کنونی وزارت خارجه را در بر می‌گیرد. این جریان به دلیل اقتضائات مملکت‌داری و مسوولیت‌های اجرایی طرفدار مذاکره برای حل مشکلات کشور است و از مقطع ۸ آذر ۱۴۰۰ تا شرایط کنونی که پای یک تفاهم نانوشته، ضمنی، موقت یا کمتر در برابر کمتر در میان است، نسبت به مساله رفع تحریم‌ها و بهره‌مندی از مزایای اقتصادی آن اهتمام ورزیده و به مذاکره ولو غیرمستقیم وزن می‌دهند.
روزنامه فرهیختگان نوشت: فیلم‌هایی مثل خیابان اندرزگو نه ترویج حجاب و نه کمک کردن به حکمرانی است بلکه نشان می‌دهد شکست در این عرصه پذیرفته شده و تنها راه مانده، شکل دستوری و خشن است. بازگشت به نقطه صفر یعنی بازگشت به گسست اجتماعی و خلق بحران‌های جمعی وسیع‌تر.
دوئل اصولگرایان بر سر صندلی‌های مدیریتی صدا و سیما، زمانی آغاز شد که خبر رسید وحید جلیلی قائم‌مقام سازمان صداوسیما طی حکمی محسن یزدی مدیر شبکه مستند را برکنار کرده است. وحید جلیلی که طی ۲ سال گذشته کمتر در محافل عمومی حاضر می‌شد و برخلاف دوران حضور در جبهه عدالت‌خواهی که سخنرانی‌های پر آب و تاب منعقد می‌کرد، پس از پیروزی رییسی در انتخابات ۱۴۰۰ مامور شد تا کادرسازی را در صدا و سیما آغاز کند.
