در دوره قاجار، حدود ۱۵۰ سال پیش، بیشتر مردم تهران به مانند امروز اجارهنشین بودند. گواه این مطلب، شمار زیاد اجارهنامههایی است که از آن روزگار به جا مانده است.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۲۶۴ مطلب
در دوره قاجار، حدود ۱۵۰ سال پیش، بیشتر مردم تهران به مانند امروز اجارهنشین بودند. گواه این مطلب، شمار زیاد اجارهنامههایی است که از آن روزگار به جا مانده است.
ناصرالدینشاه که از سفر فرنگ بازگشت، تجربه بیمارستانهای فرنگی به مذاقش خوش آمده بود، خواست تا در تهران بیمارستانی بنا کنند به سبک اروپاییها و دستور داد: حکم همایون شد که مریضخانهای به جهت مرضای مسلمین ساخته شود و مهندسین مشغول طرح و نقشه آن میباشند.
اولین اتومبیل در ایران اوایل قرن ۲۰ وارد کشور شد. در سال ۱۲۸۱ شمسی (۱۹۰۲ میلادی) بود که مظفرالدین شاه در اولین سفری که به اروپا داشت با این وسیله نقلیه آشنا شد.
جالبترین بخش ماجرای این آموزشها، مشق نداشتن دختران بود. دخترها تنها اجازه خواندن داشتند، اما نوشتن را برای دختر عملی زشت و ناپسند میدانستند، چون بر این باور بودند که «دختر مشق بلد باشد، کاغذپرانی میکند.» به این معنی که نامه عاشقانه مینویسد.
با وجودی که بانوان حق حضور در سالنهای سینما را نداشتند، اما تماشای فیلمها برای عدهای خاص از خانمها آزاد بود. آنها زنهای دربار بودند که از سال۱۲۸۶ اجازه تماشای فیلم را در خانهها یا دربار پیدا کردند. این امکان را روسیخان برایشان فراهم کرد و شبها دستگاه سینماتوگراف خود را زیر بغل میزد و به اندرونی یا خانه زنهای دربار میبرد تا به این واسطه سرگرم شوند. تعدادی از زنان دربار هم در خاطرات خود به این موضوع اشاره کردهاند.
«سید محمدعلی بلورفروش» از نخستین پهلوانانی بود که زورخانههای عمومی را در تهران راهاندازی کرد. در دوره قاجار، ورزش پهلوانی و کشتی باب شد و هر ساله در میدان ارگ با حضورشاه و درباریان و هزاران تماشاچی، پهلوانان پنجه در پنجه هم میانداختند.
حاجیه شاهزاده خانم پس از به سرانجام نرسیدن ازدواجش با ناصرالدین شاه تصمیم به عزیمت به مکه و عتبات میگیرد.
درباره تاریخچه سیبزمینی در ایران گفته میشود که اولین بار توسط سرجان ملکم وزیر مختار انگلیس در زمان فتحعلی شاه قاجار وارد ایران شد. این در حالی است که پیشتر در زمان حکومت صفویه در ایران سیبزمینی از طریق تجار اروپایی وارد چین و فیلیپین و جنوب شرقی آسیا و سپس در زمان احمد شاه گورکانی وارد هند شده بود، اما ایرانیها هنوز از وجود آن خبر نداشتند.
در دوران قاجار به جز وبا و طاعون، گاهی سایر بیماریهای مسری هم بلای جان سکنه تهران میشد، یکی از این بیماریها «تب نوبه» بود. گفته میشود علاج این بیماری «گنه گنه» بوده است و گاهی آنقدر شدت میگرفته و تقاضای برای این دارو بالا میرفته که موجب نایابی آن میشده و سودجویان هم به دنبال گران فروشی و تقلب دارو بودند.
دراین خبر عکسی از ماموران نظمیه به عنوان محافظان کیسه سکه در درشکه حمل پول در میدان توپخانه - حوالی سال ۱۲۹۰ را میبینید.