ما معمولا لئوناردو داوینچی را به عنوان هنرمندی میشناسیم که نقاشیهای ظریف و درخشانش نقطۀ عطفی در تاریخ هنر بودند؛ اما خلاقیت لئوناردو یک جنبۀ کاملا متفاوت هم داشت که شاید چندان سازگار با لطافت کار هنری به نظر نرسد: طراحی ماشینهای جنگی.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۳۳۵ مطلب
ما معمولا لئوناردو داوینچی را به عنوان هنرمندی میشناسیم که نقاشیهای ظریف و درخشانش نقطۀ عطفی در تاریخ هنر بودند؛ اما خلاقیت لئوناردو یک جنبۀ کاملا متفاوت هم داشت که شاید چندان سازگار با لطافت کار هنری به نظر نرسد: طراحی ماشینهای جنگی.
همیشه در رشتههای مختلف هنری، هنرهای دیداری آخر خط میایستد و در این خط پایانی، نقاشان خیلی دور هستند. گاهی میاندیشم جامعه نقاشان چگونه زیست میکنند تا زنده بمانند و هر سال چند نفر دیگر میتوانند به مسیر خود ادامه بدهند. اگر نتوانند وسایل ابتدایی کار خود را تهیه کنند دیگر چگونه نقاشی کنند یا اگر از شکم خود هر قدر هم بزنند و با زخم دل کار کنند به چه امیدی دل به فروش داشته باشند برای حداقلترینها که آن بقاست. چه کسی نقاشان را میبیند؟! چه رسد به آنکه نگران این بخش کوچک جامعه هنری باشد! جایی…
«مبینا» هنوز هم چوبهای جنگلی را برای خشک کردن از روی زمین خیس، جمع میکند. چوبها که خشک شد از میانشان سالمها را بر میدارد تا در صورت نیاز برخی را دلرکاری کند. بعد بوی تند رنگهای شاد را در هوای جلوی صورتش، پخش میکند و برای بساط دستفروشیاش؛ دیوارکوب، جا کلیدی یا اشیای دیگری را رنگ میکند. دستفروشی و بساط کردن کنار خیابان از نظر «مبینا ملکی»، جذاب است، رنگآمیزی دیوارهای شهر و آموزش نقاشی به کودکان، او را سر ذوق میآورد و سرانجام یک روز احتمالا ونی برای خود میخرد، روی آن رنگ میپاشد و…
این دو اثر هنری یک پرتره سبک کوبیسم از پیکاسو با نام «سَر» و نقاشی «مرد نیایشگر» از مارک شاگال است که در فوریه ۲۰۱۰ از ویلایی متعلق به خانواده هرزیکوویچ به سرقت رفته بود.
یک شاعر، نویسنده و نقاش، گفت: طراحی برایم حیاط خلوتی است که وقتی از مشغله نوشتن که امری اجتماعی است، خسته میشوم ساعات فراغتی را در آن حیاط کوچک با اوهام خود سرگرم هستم.
یکی از مقامات ارشد زندان به خبرگزاری فرانسه گفت: درگیر کردن آنها در کارهای سازنده به نوعی آنها را صیقل میدهد و به آنها کمک میکند تا درباره گذشته خود فکر کنند، چه جنایت، چه گناه یا چه تخلفی از قانون مرتکب شده اند.
ترفندهایی که معمولا نقاشها به کسی نمیگویند.
مارکو گریگوریان معروف به «گریگوری مارک» نقاش و از چهرههای تاثیرگذار هنر ایران در چند دهه گذشته است؛ کسی که معرفی نقاشی قهوهخانهای به جهانیان تا حد زیادی مدیون اوست.