«بسیاری از تحلیلگران معتقدند که پیروز روحانی در سال ۹۲، واکنشی به ریاستجمهوری احمدینژاد بود. اما از آن زمان، روحانی، پیشرفت کمی در اصلاحات سیاسی و اقتصادی داشته است. ناظران میگویند، توافق هستهای ۲۰۱۵، بین ایران و قدرتهای جهانی هم تاکنون در محقق کردن منافع اقتصادی برای ایرانیان عادی، شکست خورده است. این ناکامیها به احمدینژاد اجازه داد تا مجددا ظهور کند و خودش را به عنوان یک منتقد دولت، البته با همان لحن پولولیستی سابق، مطرح کند.»