مأمون، خلیفه عباسی، ابتدا شورش بابک خرمدین را چندان جدی نگرفت. اما این غفلت، فرصتی طلایی برای بابک و یاراش بهوجود آورد. آن ها از این فرصت استفاده کردند تا جنبش خرمدینان را گسترش دهند. به نارضایتی عمومی و نفرت عمیق به سلطه اعراب، تکیه کنند و حمایت مردم رو به دست آوردند.